Lek: Bunorfin

Molteni Farmaceutici Polska Sp. z o.o.

Bunorfin

DRUKUJ

Substancje czynne:

Buprenorphine hydrochloride

ICD10:

Nowotwór złośliwy wargi C00

Nowotwór złośliwy nasady języka C01

Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych części języka C02

Nowotwór złośliwy dziąsła C03

Nowotwór złośliwy dna jamy ustnej C04

Nowotwór złośliwy podniebienia C05

Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych części jamy ustnej C06

Nowotwór złośliwy ślinianki przyusznej C07

Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych dużych gruczołów ślinowych C08

Nowotwór złośliwy migdałka C09

Dostępne dawki:

tabl. podjęzykowe 8 mg 28 szt. 198,00 100%

tabl. podjęzykowe 2 mg 28 szt. 61,00 100%

Ostrzeżenia:

Substancja psychotropowa - grupa III

Przepisując ten lek pamiętaj: - ilość substancji należy dodatkowo wyrazić słowami, - na recepcie nie można wypisać dodatkowo innych leków.

Alkohol

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Doping

Środek uznany za dopingowy.

Laktacja

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C

Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C

Wykaz B

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania

Leczenie substytucyjne uzależnienia od narkotyków opioidowych, obejmujące leczenie farmakologiczne, społeczne i psychologiczne.

Dawkowanie

Dorośli: leczenie lekiem w tabl. podjęzykowych jest przeznaczone dla osób dorosłych, które wyraziły zgodę na leczenie uzależnienia od opioidów. Leczenie musi odbywać się pod kontrolą lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zależności/uzależnienia od opioidów. Rozpoczynając leczenie buprenorfiną lekarz musi wiedzieć, że substancja ta jest częściowym agonistą receptorów opioidowych. Buprenorfina wiąże się z receptorami opioidowymi μ i κ i może spowodować wystąpienie zespołu abstynencyjnego u pacjentów uzależnionych od opioidów. Początkowa terapia: początkowa dawka wynosi 0,8-4 mg raz/dobę. W przypadku, gdy wymagana jest dawka początkowa poniżej 2 mg, należy zastosować inny lek zawierający buprenorfinę w postaci tabl. podjęzykowych, ponieważ lek dostępny jest tylko w dawkach 2 mg i 8 mg. Pacjentom uzależnionym od opioidów, którzy nie zaprzestali ich przyjmowania: pierwszą dawkę leku w postaci tabl. podjęzykowych należy podać podjęzykowo co najmniej 6 h po ostatnim zażyciu opioidu, bądź po wystąpieniu pierwszych objawów odstawiennych. Pacjentom przyjmującym metadon: przed rozpoczęciem leczenia lekiem, należy zmniejszyć dawkę metadonu do maks. 30 mg/dobę. Lek może przyspieszać wystąpienie zespołu abstynencyjnego u pacjentów leczonych metadonem. Dostosowanie dawki i dawka podtrzymująca: dawkę leku należy zwiększać stopniowo, dostosowując ją do działania klinicznego u pacjenta. Dawka 16 mg/dobę jest zazwyczaj dawką wystarczającą. Maks. dawka dobowa nie powinna być większa niż 24 mg. Buprenorfinę, szczególnie na początku leczenia, zaleca się wydawać pacjentowi codziennie. Dopiero po wyrównaniu stanu pacjenta, pacjenci godni zaufania mogą otrzymać zapas tabl. wystarczający na kilka dni leczenia. Należy ponadto przestrzegać lokalnych wytycznych co do wydawania leku. Zmniejszanie dawki i zakończenie leczenia: po osiągnięciu zadowalającego okresu stabilizacji można zmniejszać stopniowo dawkę do poziomu dawki podtrzymującej. Jeżeli lekarz uzna to za odpowiednie, można przerwać kurację. Dostępność tabl. podjęzykowych w dawkach 2 mg i 8 mg ułatwia zmniejszenie dawki. W przypadku konieczności wolniejszego i stopniowego zmniejszania dawki, należy zastosować inny lek zawierający buprenorfinę w mniejszych dawkach w postaci tabl. podjęzykowych. Po zakończeniu leczenia buprenorfiną pacjentów należy monitorować ze względu na ryzyko nawrotu uzależnienia. Osoby w podeszłym wieku: te same dawki jak dorośli. Dzieci (w wieku poniżej 18 lat): lek nie powinien być stosowany w leczeniu dzieci w wieku poniżej 18 lat, ze względu na brakcwystarczających doświadczeń w ich leczeniu. Dalsze informacje, patrz: krajowe wytyczne dotyczące leczenia buprenorfiną.

Uwagi

Lek stosuje się podjęzykowo. Lekarz musi poinformować pacjenta, że podanie podjęzykowe jest jedyną skuteczną i bezpieczną drogą podania tego leku. Tabl. podjęzykową należy trzymać pod językiem aż do całkowitego rozpuszczenia, co z reguły następuje po 5-10 minutach. Nie należy połykać, gryźć lub żuć tabl.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na lek, jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO, upośledzenie oddychania, nadciśnienie śródczaszkowe, ciąża i okres karmienia. Nie stosować u niemowląt. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami wątroby i nerek oraz u dzieci, w niedoczynności tarczycy, wstrząsie, myasthenii gravis.

Interakcje

Nasila działanie środków uspokajających, nasennych oraz innych środków działających depresyjnie na OUN. Alkohol nasila działanie depresyjne preparatu na OUN. U osób przyjmujących leki z grupy morfiny preparat może wywoływać wystąpienie objawów abstynencji na skutek swego działania antagonistycznego.

Ciąża i laktacja

Lek przeciwwskazany w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Może powodować nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, nadmierne pocenie się, obniżenie ciśnienia, senność. Może wystąpić upośledzenie czynności oddechowej.

Przedawkowanie

Senność, nudności, wymioty i znaczne zwężenie źrenic.

Działanie

Buprenorfina jest pochodną tebainy o silnym powinowactwie do receptorów opioidowych i właściwościach agonistyczno-antagonistycznych. Działa silnie i długotrwale przeciwbólowo. Po podaniu podjęzykowym działanie rozpoczyna się po około 15 min i utrzymuje się 6-8 h. Buprenorfina wykazuje słabsze właściwości uzależniające niż morfina, objawy abstynencji mają niewielkie nasilenie i występują po 10-14 dniach od jej odstawienia. Jednakże, chociaż potencjał uzależniający jest niewielki, należy pamiętać, że lek może spowodować uzależnienie.

Skład

1 tabl. zawiera 0,2 mg lub 0,4 mg buprenorfiny.

Reklama

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

Dowiedz się więcej

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.