Biofarm Sp. z o.o.

Betanil Forte

Dostępne dawki:

tabl. 24 mg 20 szt. 32,82 100%
tabl. 24 mg 50 szt. 34,50 100%
tabl. 24 mg 60 szt. 38,30 100%

Ostrzeżenia:

Laktacja
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Wykaz B
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania
Choroba Meniere'a charakteryzująca się triadą następujących, zasadniczych objawów: zawroty głowy (z nudnościami, wymiotami); postępująca utrata słuchu; szumy uszne. Objawowe leczenie zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego.
Dawkowanie
Dorośli. 12-24 mg 2x/dobę, zaleca się przyjmowanie podczas posiłków. Dawkę należy ustalać indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta na lek. Poprawę można zaobserwować czasami po kilku tyg. leczenia. Najlepsze wyniki terapeutyczne uzyskuje się niekiedy po kilku m-cach leczenia. Dzieci i młodzież. Produkt leczniczy nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z powodu niewystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności. Pacjenci w podeszłym wieku. Chociaż dane z badań klinicznych w tej grupie pacjentów są ograniczone, na podstawie dużego doświadczenia po wprowadzeniu produktu do obrotu można stwierdzić, że nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Zaburzenia czynności nerek. Brak dostępnych specyficznych badań klinicznych w tej grupie pacjentów, ale na podstawie doświadczenia po wprowadzeniu produktu do obrotu wydaje się, że nie ma konieczności zmiany dawkowania u tych chorych. Zaburzenia czynności wątroby. Brak dostępnych specyficznych badań klinicznych w tej grupie pacjentów, ale na podstawie doświadczenia po wprowadzeniu produktu do obrotu wydaje się, że nie ma konieczności zmiany dawkowania u tych chorych.
Przeciwwskazania
Betahistyna jest przeciwwskazana u pacjentów z guzem chromochłonnym nadnerczy. Betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy, może indukować uwalnianie amin katecholowych z guza, powodując ciężkie nadciśnienie tętnicze. Preparat jest przeciwwskazany również w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z czynną lub przebytą chorobą wrzodową, ze względu na występowanie sporadycznie dyspepsji podczas leczenia betahistyną. Należy zachować ostrożność w trakcie leczenia pacjentów z astmą oskrzelową. Należy zachować ostrożność przepisując betahistynę pacjentom z pokrzywką, wysypką lub alergicznym nieżytem nosa, ze względu na możliwość nasilenia tych objawów. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkim niedociśnieniem tętniczym. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego produktu leczniczego. Rzadko zgłaszano występowanie senności związanej z przyjmowaniem betahistyny. Pacjenci, u których wystąpiły takie objawy powinni być poinformowani o konieczności unikania czynności wymagających koncentracji, takich jak prowadzenie pojazdów i obsługiwanie urządzeń mechanicznych.
Interakcje
Nie ma udowodnionych przypadków niebezpiecznych interakcji. Istnieją doniesienia dotyczące interakcji z etanolem i preparatem zawierającym pirymetaminę i dapson, a także nasilenia działania betahistyny przez salbutamol. Betahistyna jest analogiem histaminy, zatem interakcje z innymi lekami przeciwhistaminowymi są możliwe, ale dotychczas nie było takich doniesień.
Ciąża i laktacja
Wyniki badań przeprowadzonych na zwierzętach dotyczące wpływu betahistyny na ciążę, rozwój płodowy, poród i rozwój poporodowy są niewystarczające. Zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży. Betahistyna przenika do mleka w stężeniu podobnym do stężenia w osoczu krwi. Toksyczne działanie betahistyny w tych stężeniach u noworodków nie jest znane. Dlatego należy unikać stosowania betahistyny u pacjentek karmiących piersią.
Działania niepożądane
Zaburzenia układu immunologicznego: (bardzo rzadko) wysypka skórna i świąd. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) ból głowy i sporadycznie senność. Zaburzenia żołądka i jelit: (rzadko) dolegliwości żołądkowo-jelitowe, nudności i dyspepsja.
Przedawkowanie
Objawami przedawkowania betahistyny są: nudności, wymioty, dyspepsja, ataksja, i drgawki (w przypadku dużych dawek). Nie istnieje swoista odtrutka. W przypadku przedawkowania leku zaleca się płukanie żołądka i leczenie objawowe.
Działanie
Działanie betahistyny jako agonisty receptorów H1 na receptory histaminy w obwodowym układzie krążenia zostało udowodnione u ludzi poprzez zniesienie indukowanego betahistyną rozszerzenia naczyń przez zastosowanie antagonisty histaminy - difenhydraminy. Betahistyną wywiera min. wpływ na wydzielanie kwasu żołądkowego (reakcja z udziałem receptora H2). Mechanizm działania betahistyny w chorobie Meniere'a jest niejasny. Skuteczność betahistyny w leczeniu zawrotów głowy może być spowodowana jej zdolnością do modyfikacji krążenia w uchu wewnętrznym lub bezpośrednim wpływem na neurony w jądrach przedsionkowych. Po doustnym podaniu betahistyny w dawkach do 32 mg w czasie 3-4 h od podania zaobserwowano maks. zniesienie indukowanego oczopląsu przedsionkowego. Podanie większych dawek powoduje skuteczniejsze skrócenie czasu trwania oczopląsu. Betahistyna zwiększa również przepuszczalność nabłonka płuc u człowieka. Związane jest to ze zmniejszeniem klirensu znacznika radioaktywnego z płuc do krwi. Działaniu temu zapobiega doustne leczenie terfenadyną która jest znaną substancją blokującą receptor H1). O ile histamina na serce działa inotropowo dodatnio, o tyle betahistyna nie zwiększa pojemności min. serca, a jej działanie rozszerzające naczynia krwionośne może u niektórych pacjentów nieznacznie obniżać ciśnienie krwi. Betahistyna w niewielkim stopniu wpływa na gruczoły wydzielania zewnętrznego u człowieka.
Skład
1 tabl. zawiera 24 mg dichlorowodorku betahistyny.

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.