Zwiększone zapotrzebowanie na wapń i witaminę C: w okresie spadku odporności organizmu, w przebiegu chorób infekcyjnych, w okresie rekonwalescencji. Leczenie następstw niedoborów wapnia i witaminy C. Wspomagająco w leczeniu przeziębień i grypy. U osób palących papierosy.

Dorośli i dzieci powyżej 7 lat: 1 tabl. musująca raz/dobę. Dzieci w wieku 3-7 lat: 0,5 tabl. musującej raz/dobę. Niemowlęta: zgodnie z zaleceniami lekarza.

Tabl. musującą należy rozpuścić w szklance wody.

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroby i/lub schorzenia powodujące hiperkalcemię i/lub hiperkalciurię. Zwapnienie nerek, kamica nerkowa. Niedokrwistość syderoblastyczna, hemochromatoza, wrodzony deficyt krwinkowej dehydrogenazy-G-6-P.

U pacjentów z łagodną hiperkalciurią (przekraczającą 300 mg/24 h =7,5 mmol/24 h), z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek lub kamicą dróg moczowych w wywiadzie wymagane jest monitorowanie stężenia wapnia wydalanego z moczem. Jeśli okaże się to konieczne, należy zmniejszyć dawkę produktu leczniczego lub zaprzestać jego stosowania. Pacjentom ze skłonnością do tworzenia się kamieni w drogach moczowych zaleca się przyjmowanie większej ilości płynów. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek sole wapnia należy stosować pod kontrolą lekarza i zaleca się kontrolowanie stężenia wapnia i fosforanów w surowicy. Podczas stosowania dużych dawek, a zwłaszcza podczas jednoczesnego leczenia witaminą D istnieje ryzyko hiperkalcemii z następowymi zaburzeniami czynności nerek. U tych pacjentów należy kontrolować stężenie wapnia w surowicy i monitorować czynność nerek. Niewskazane jest podawanie witaminy C pacjentom w czasie radio- i/lub chemioterapii. W trakcie leczenia preparatem zaleca się unikanie przyjmowania witaminy D lub jej pochodnych w dawkach >400 j.m. na dobę, jeśli nie jest to specjalnie wskazane. Preparat zawiera kwas cytrynowy. Ponieważ istnieją doniesienia, że zwiększa on wchłanianie glinu, a tym samym zwiększa toksyczne działanie tego pierwiastka na organizm, produktu nie należy bezwzględnie stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, szczególnie gdy otrzymują oni produkty zawierające glin. U chorych na cukrzycę należy wziąć pod uwagę, że 1 tabl. musująca zawiera 2 g cukru, a w przypadku pacjentów wymagających stosowania diety ubogosodowej - to, że w 1 tabl. musującej znajduje się 0,27 g sodu. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharozy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego, ze względu na zawartość w nim sacharozy. Produkt leczniczy powinien być przechowywany w miejscu niedostępnym dla dzieci. Produkt leczniczy nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Z powodu możliwości tworzenia niewchłanialnych kompleksów, preparat może zmniejszać wchłanianie estramustyny, etydronianu i prawdopodobnie innych bisfosfonianów, fenytoiny, chinolonów lub produktów zawierających fluor. Gdy konieczne jest ich równoczesne stosowanie, należy zachować co najmniej 3 h odstęp między przyjęciem preparatu i wymienionych leków. Wapń może zmniejszać wchłanianie jednocześnie stosowanych tetracyklin. Dlatego produkty lecznicze zawierające tetracykliny należy podawać co najmniej 2 h przed lub 4- 6 h po doustnym podaniu wapnia. Skojarzone leczenie wapniem i witaminą D oraz jej pochodnymi zwiększa wchłanianie wapnia. Wapń podawany w dawkach powyżej 1000 mg razem z wit. D lub z jej pochodnymi może osłabić działanie podawanego równocześnie werapamilu i prawdopodobnie innych antagonistów kanałów wapniowych. U pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy doustne podanie dużych dawek wapnia może zwiększyć ryzyko niemiarowości pracy serca. Należy monitorować zapis EKG i stężenie wapnia w surowicy. Diuretyki tiazydowe zmniejszają nerkowe wydalanie wapnia. Należy wziąć pod uwagę ryzyko hiperkalcemii w przypadku ich równoczesnego stosowania z produktem leczniczym i systematycznie kontrolować w tym czasie stężenie wapnia w surowicy. Dawka dobowa kwasu askorbowego powyżej1 g może fałszować wyniki analiz we krwi i w moczu, opartych na reakcjach utleniania i redukcji. Nie należy stosować witaminy C z lekami zobojętniającymi oraz produktami zawierającymi sole żelaza i/lub miedzi. Kwas acetylosalicylowy i jego pochodne zmniejszają stężenie kwasu askorbowego w osoczu i płytkach krwi. Witamina C w dawce powyżej1 g/dobę może obniżać skuteczność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, nasilać działanie i toksyczność doustnych leków przeciwzakrzepowych oraz sulfonamidów, zwiększać stężenie w surowicy krwi jednocześnie stosowanych estrogenów. Kwas askorbowy działa synergicznie z lekami flawonowymi. Kortykosteroidy stosowane ogólnie zmniejszają wchłanianie wapnia. Podczas jednoczesnego stosowania może być konieczne zwiększenie dawki wapnia. Kwas szczawiowy (zawarty w szpinaku i rabarbarze) oraz kwas fitynowy (zawarty w ziarnach zbóż) mogą hamować wchłanianie wapnia przez tworzenie nierozpuszczalnych związków z jonami wapnia. Pacjenci nie powinny przyjmować preparatów wapnia w ciągu 2 h od spożycia produktów bogatych w kwas szczawiowy i kwas fitynowy.

Wapń można stosować w okresie ciąży w przypadku niedoboru tego pierwiastka. Jeśli jednak pacjentka rozpoczyna przyjmowanie wapnia w III trymestrze ciąży, jego dawka dobowa nie powinna być większa niż 1500 mg. U kobiet w ciąży należy unikać przedawkowania wapnia ze względu na możliwość niepożądanego wpływu utrzymującej się hiperkalcemii na rozwijający się płód. Badania epidemiologiczne nad stosowaniem produktów wapnia nie wykazały zwiększenia ryzyka działania teratogennego dla płodu. Chociaż przyjmowany wapń może przenikać do mleka kobiet, stężenie, jakie osiąga w pokarmie nie wywołuje działań niepożądanych u dzieci karmionych piersią. Nie zaleca się stosowania dawek terapeutycznych kwasu askorbowego u kobiet w ciąży ze względu na możliwość wystąpienia objawów jego niedoboru u noworodków i niemowląt. Wapń i kwas askorbowy mogą być stosowane w okresie karmienia piersią. Obie substancje przenikają do mleka kobiecego. Stężenie, jakie wapń osiąga w pokarmie nie wywołuje działań niepożądanych u dzieci karmionych piersią.

Zaburzenia immunologiczne: (rzadko) reakcje nadwrażliwości; (bardzo rzadko) pojedyncze przypadki uogólnionych reakcji alergicznych (reakcja anafilaktyczna, obrzęk twarzy, obrzęk naczynioruchowy). Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (niezbyt często) hiperkalcemia, hiperkalciuria. Zaburzenia żołądka i jelit (rzadko) wzdęcia, zaparcie, biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (nieznana) kamica moczowa (powstawanie kamieni w drogach moczowych po przedłużonym leczeniu dużymi dawkami wapnia i kwasu askorbowego). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) wysypka, świąd, pokrzywka.

Przedawkowanie prowadzi do hiperkalcemii i hiperkalciurii. Objawy hiperkalcemii mogą obejmować: nudności, wymioty, nadmierne pragnienie, wielomocz, odwodnienie i zaparcie. Przewlekłe przedawkowanie w hiperkalcemią może spowodować zwapnienie naczyń krwionośnych i narządów wewnętrznych. Trwająca kilka miesięcy suplementacja wapnia w ilościach większych niż 2000 mg/dobę stanowi wartość progową dla zatrucia wapniem. Duże dawki kwasu askorbowego mogą wywołać biegunkę osmotyczną i związane z nią objawy dotyczące jamy brzusznej. Przedawkowanie kwasu askorbowego może sprzyjać nadmiernemu obciążeniu u pacjentów z chorobami związanymi z przechowywaniem żelaza (tj. niedokrwistość syderoblastyczna, hemochromatoza) i może powodować hemodializę u pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.W razie zatrucia należy natychmiast przerwać leczenie i wyrównać niedobór płynów. Jeśli przedawkowanie wymaga leczenia, pacjenta należy nawodnić, podając w razie konieczności np. dożylnie roztwór soli. Następnie można zastosować diuretyki pętlowe (np. furosemid) w celu zwiększenia wydalania wapnia i zapobiegania zwiększenia objętości płynów. Należy unikać podawania tiazydowych leków moczopędnych. U pacjentów z niewydolnością nerek nawodnienie jest nieskuteczne, dlatego należy zastosować dializę. W razie utrzymującej się hiperkalcemii należy wykluczyć czynniki predysponujące, np. hiperwitaminozę A lub D, pierwotną nadczynność przytarczyc, nowotwory, niewydolność nerek lub unieruchomienie.

Wapń jest podstawowym składnikiem mineralnym, niezbędnym do utrzymania równowagi elektrolitowej w organizmie i właściwego funkcjonowania wielu mechanizmów regulacyjnych. Niedobór wapnia prowadzi do zaburzeń nerwowo-mięśniowych i demineralizacji kości. Kwas askorbowy (wit. C) odgrywa ważną rolę w biologicznych procesach oksydo-redukcyjnych oraz w oddychaniu komórkowym. Jest niezbędny również w procesach tworzenia kolagenu, tkanki chrzestnej, zębiny, elastyny, odbudowie tkanek i detoksykacji organizmu. Stosowanie dużych dawek wit. C (do 1 g/dobę) okazało się pomocne w profilaktyce i leczeniu zakażeń górnych dróg oddechowych. Niedobór wapnia i wit. C może być skutkiem nieprawidłowego sposobu żywienia lub wynikać z różnych przyczyn związanych ze zwiększonym zapotrzebowaniem.

1 tabl. musująca zawiera: 1,0 g wapnia laktoglukonian, 0,327 g węglan wapnia, 1,0 g kwas askorbowy (witamina C).