Bóle o słabym lub umiarkowanym nasileniu: migrenowe bóle głowy, bóle zębów, bóle miesiączkowe, nerwobóle. Gorączka.

Dorośli: jednorazowo 1-2 tabl. W razie potrzeby dawkę można powtarzać do 3x/dobę.

Tabl. należy popić dużą ilością wody. Leku nie należy stosować dłużej niż 7 dni bez porozumienia z lekarzem.

Nadwrażliwość na paracetamol, kofeinę lub ASA lub którykolwiek składnik preparatu. Nadwrażliwość na pirazolony lub pochodne tych związków (fenazon, propyfenazon, aminofenazon, fenylobutazon, metamizol). Ciężka niewydolność wątroby i/lub nerek. Zmiany w obrazie krwi obwodowej jak niedokrwistość, leukopenia, agranulocytoza. Wrodzony niedobór dehydrogenezy glukozo-6-fosforanowej. Nadciśnienie tętnicze. Choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy. Ostra porfiria wątrobowa. Choroba alkoholowa.

Nie należy stosować produktu leczniczego jednocześnie z alkoholem. Preparat zawiera paracetamol. Ze względu na ryzyko przedawkowania nie należy stosować preparatu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol. Leku nie należy stosować przez dłuższy czas oraz w dawkach większych niż zalecane. Długotrwałe stosowanie środków przeciwbólowych zawierających paracetamol może wywołać zaburzenia czynności wątroby i nerek. Należy przerwać stosowanie leku w przypadku wystąpienia objawów niewydolności tych narządów. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, zespołem Gilberta (łagodną żółtaczką spowodowaną niedoborem glukuronylotransferazy), zaburzeniami hemopoezy, z chorobą alkoholową, niedożywieniem oraz przyjmujących leki indykujące enzymy wątrobowe (już przy dawkach terapeutycznych paracetamolu obserwowano działanie hepatotoksyczne). Preparat należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów z astmą, przewlekłym nieżytem nosa lub przewlekła pokrzywką, zwłaszcza z nadwrażliwością na inne leki przeciw zapalne np. ASA. Należy zachować szczególną ostrożność stosując równocześnie paracetamol i zydowudynę. Preparat stosowany w zalecanej dawce nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwanie urządzeń mechanicznych w ruchu.

Alkohol nasila hepatotoksyczne działanie paracetamolu. Leki stymulujące aktywność enzymów wątrobowych, takie jak: niektóre leki nasenne, przeciwpadaczkowe (np. barbiturany, fenytoina, karbamazepina) i ryfampicyna zwiększają uszkadzające wątrobę działanie paracetamolu. Równoczesne podawanie paracetamolu z chloramfenikolem powoduje wydłużenie eliminacji, zwiększenie ryzyka toksyczności leku. Paracetamol nasila działanie leków przeciw zakrzepowych z grupy kumaryn. U pacjentów stosujących jednocześnie te produkty należy kontrolować czas protrombinowy. Aspiryna, salicylany oraz NLPZ długotrwale stosowane z paracetamolem zwiększają ryzyko zaburzeń czynności nerek. Jednoczesne stosowanie paracetamolu i zydowudyny zwiększa ryzyko wystąpienia neutropenii. Kofeina zwiększa tachykardię powodowaną przez leki sympatykomimetyczne, tyroksynę i zmniejsza eliminację teofiliny. Palenie papierosów i barbiturany przyśpieszają metabolizm kofeiny. Doustne hormonalne środki antykoncepcyjne, cymetydyna i disulfiram zmniejszają metabolizm kofeiny. Kofeina zwiększa ryzyko uzależnienia od substancji takich jak efedryna. Jednoczesne podawanie niektórych inhibitorów gyrazy może wydłużać eliminację kofeiny i jej metabolitu paraksantyny.

Nie ma udokumentowanych badań na ludziach dotyczących wpływu paracetamolu na płód, wiadomo jednak, że przenika on przez łożysko. Kofeina przenika przez łożysko do płodu osiągając stężenie podobne jak w organizmie matki, nadmierne spożycie kofeiny przez kobiety w ciąży może wywołać zaburzenia rytmu serca płodu. Brak danych dotyczących wpływu propyfenazonu na płód ludzki. Nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży. Paracetamol, propyfenazon i kofeina przenikają do mleka matki. Preparatu nie należy stosować u kobiet karmiących.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: lek stosowany przez dłuższy czas może wywołać uszkodzenia wątroby związane z zaburzeniami metabolizmu wątrobowego. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: lek stosowany długotrwale może wywołać zaburzenia czynności nerek. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: zmiany skórne w postaci rumienia, wysypki, świądu lub pokrzywki będące objawami reakcji nadwrażliwości. Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, bóle brzucha, wymioty, pieczenie. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: rzadko występują zmiany w obrazie krwi obwodowej, takie jak: trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza, pancytopenia, methemoglobinemia. Są również doniesienia o przypadkach niedokrwistości aplastycznej. Zaburzenia układu immunologicznego: obrzęk naczynioruchowy, duszność, napady astmy będące objawami reakcji nadwrażliwości, wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy, zaburzenia snu, drżenie mięśniowe.

Przypadkowe lub zamierzone przedawkowanie preparatu może spowodować w ciągu kilku, kilkunastu godz. objawy takie jak: nudności, wymioty, nadmierną potliwość, senność i ogólne osłabienie. Objawy te mogą ustąpić następnego dnia pomimo, że zaczyna się rozwijać uszkodzenie wątroby, które następnie daje o sobie znać rozpieraniem w nadbrzuszu, powrotem nudności i żółtaczką. W każdym przypadku przyjęcia jednorazowo paracetamolu w dawce 5 g lub więcej trzeba sprowokować wymioty (jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godz.) i skontaktować się natychmiast z lekarzem. Warto podać 60-100 g węgla aktywnego, najlepiej rozmieszanego z wodą. Wiarygodnej oceny ciężkości zatrucia dostarcza oznaczenie stężenia paracetamolu we krwi. Wartość tego stężenia w stosunku do czasu, jaki upłynął od spożycia paracetamolu jest wartościową wskazówką, czy i jak intensywnie trzeba prowadzić leczenie odtrutkami. Jeśli takie badanie jest nie wykonalne, a prawdopodobna dawka paracetamolu jest duża, trzeba wdrożyć bardzo intensywne leczenie odtrutkami: co najmniej należy podać 2,5 g metioniny i kontynuować (już w szpitalu) leczenie acetylocysteiną i/lub metioniną, które są bardzo skuteczne w pierwszych 10-12 h od zatrucia. Leczenie zatrucia paracetamolem musi odbywać się w szpitalu, w warunkach intensywnej terapii. Ostre zatrucie kofeiną występuje bardzo rzadko. Objawia się ono bólami brzucha, bezsennością, zwiększoną diurezą, odwodnieniem i gorączką. Poważniejsze zatrucie objawia się arytmią serca i drgawkami toniczno-klonicznymi. Po doustnym przedawkowaniu kofeiny należy sprowokować wymioty lub wykonać płukanie żołądka, można też podać węgiel aktywny. Podawanie tlenku glinu może zmniejszyć podrażnienie błony śluzowej przewodu pokarmowego. Jeśli występują drgawki należy dożylnie podać diazepam lub barbituram. Objawy przedawkowania propyfennazonu nie są dobrze poznane. Należy zastosować leczenie objawowe zależnie od występujących objawów.

Preparat jest lekiem złożonym zawierającym w swoim składzie 3 substancje czynne tj. paracetamol, propyfenazon i kofeinę w stosunku 5:3:1. Preparat jest stosowany jako środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. Mechanizm działania paracetamolu polega na hamowaniu syntezy prostagladyn w OUN. Działanie przeciwgorączkowe przypisuje się wpływowi na ośrodki regulujące w podwzgórzu. Propyfenazon hamuje aktywność obwodowej cyklooksygenazy, zmniejszając syntezę prostagladyn. Działa głównie przeciwgorączkowo. Wykazuje skuteczność w bólach związanych ze skurczem mięśni gładkich. Kofeina działa łagodnie stymulująco na OUN. Zwęża naczynia krwionośne mózgu, zmniejszając przepływ wewnątrzczaszkowy. W połączeniu z paracetamolem zwiększ jego skuteczność w zwalczaniu nie migrenowych bólów głowy. Obserwowano również nasilenie działania przeciwbóloewego propyfenazonu, użytego z kofeiną.

1 tabl. zawiera 250 mg paracetamolu, 150 mg propyfenazonu i 50 mg kofeiny.