Hipercholesterolemia: stosowany jako uzupełnienie leczenia dietetycznego w celu obniżenia podwyższonego stężenia całkowitego cholesterolu, cholesterolu LDL, apolipoproteiny B i triglicerydów u dorosłych, młodzieży oraz dzieci w wieku 10 lat lub starszych z hipercholesterolemią pierwotną, w tym heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną, lub z hiperlipidemią złożoną (mieszaną) (odpowiadającą hiperlipidemii typu IIa i IIb wg klasyfikacji Fredrickson'a) w przypadku niewystarczającej odpowiedzi na stosowanie diety i innych niefarmakologicznych metod leczenia. Preparat jest również stosowany w celu obniżenia stężenia cholesterolu całkowitego i cholesterolu-LDL u dorosłych z homozygotyczną postacią rodzinnej hipercholesterolemii jako terapia dodana do innych sposobów terapii hipolipemizującej (np. afereza cholesterolu-LDL) lub wtedy, gdy taka terapia jest niedostępna. Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym: zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów, u których ryzyko pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego oceniane jest jako duże, wraz z działaniami mającymi na celu redukcję innych czynników ryzyka.

Przed rozpoczęciem leczenia produktem pacjent powinien stosować standardową dietę ubogocholesterolową, którą należy utrzymywać podczas leczenia produktem. Dawkę należy dostosowywać indywidualnie w zależności od stężenia cholesterolu-LDL (LDL-C) przed rozpoczęciem leczenia, założonego celu terapeutycznego i reakcji pacjenta na leczenie. Zwykle stosowana dawka początkowa to 10 mg raz/dobę. Modyfikacji dawek należy dokonywać co 4 tyg. lub rzadziej. Dawka maks. wynosi 80 mg raz/dobę. Jednoczesne stosowanie z innymi lekami. U pacjentów przyjmujących w skojarzeniu z atorwastatyną leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu WZW typu C, zawierające elbaswir z grazoprewirem lub letermowir stosowany w profilaktyce zakażeń wirusem cytomegalii, nie należy podawać dawki atorwastatyny większej niż 20 mg/dobę.Nie zaleca się stosowania atorwastatyny u pacjentów przyjmujących letermowir w skojarzeniu z cyklosporyną. Pierwotna hipercholesterolemia i mieszana hiperlipidemia. U większości pacjentów wystarcza dawka 10 mg produktu raz/dobę. Skuteczność terapeutyczną obserwuje się w ciągu 2 tyg., a maks. odpowiedź osiąga się zazwyczaj w ciągu 4 tyg. Utrzymuje się ona podczas długotrwałego leczenia. Heterozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna. Zalecana początkowa dawka produktu wynosi 10 mg/dobę. Dawki należy ustalać indywidualnie, a zmiany dawki należy dokonywać co 4 tyg., do osiągnięcia dawki 40 mg/dobę. Następnie można albo zwiększyć dawkę do maks. dawki 80 mg/dobę albo podawać atorwastatynę w dawce 40 mg/dobę w skojarzeniu z lekami wiążącymi kwasy żółciowe. Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna. Dostępne są tylko ograniczone dane. Dawka atorwastatyny u pacjentów z homozygotyczną postacią hipercholesterolemii rodzinnej wynosi 10-80 mg/dobę. Atorwastatynę należy stosować u tych pacjentów jako leczenie wspomagające inne sposoby terapii hipolipemizującej (np. aferezę LDL-C), lub wtedy, gdy takie sposoby leczenia są niedostępne. Zapobieganie chorobom sercowo-naczyniowym. W badaniach nad prewencją pierwotną dawka podawanej atorwastatyny wynosiła 10 mg/dobę. Aby uzyskać stężenie cholesterolu LDL, odpowiadające aktualnym wytycznym konieczne może być stosowanie większych dawek leku. Zaburzenia czynności nerek. Nie ma konieczności dostosowywania dawki. Zaburzenia czynności wątroby. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów upośledzeniem czynności wątroby. Stosowanie produktu jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby. Osoby w podeszłym wieku. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność zalecanych dawek u pacjentów powyżej 70 lat są podobne do występujących w populacji ogólnej. Dzieci i młodzież. Hipercholesterolemia. Stosowanie leku u dzieci powinno odbywać się pod kontrolą lekarzy specjalistów doświadczonych w leczeniu hiperlipidemii u dzieci. Należy regularnie dokonywać oceny stanu zdrowia pacjentów pod kątem skuteczności leczenia. W populacji pacjentów z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną w wieku 10 lat lub starszych, zalecana dawka początkowa atorwastatyny wynosi 10 mg/dobę. Dawka może być zwiększona do 80 mg/dobę w zależności od reakcji na leczenie i tolerancji produktu leczniczego. Dawki należy dostosowywać indywidualnie w zależności od założonego celu terapeutycznego. Modyfikacji dawek należy dokonywać co 4 tyg. lub rzadziej. Stopniowe zwiększanie dawki do 80 mg/dobę jest poparte danymi z badań u dorosłych oraz przez ograniczone dane kliniczne z badań u dzieci z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną. Ograniczone dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu leczniczego u dzieci z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną w wieku 6-10 lat pochodzą z otwartych badań klinicznych. Nie zaleca się stosowania atorwastatyny u dzieci poniżej 10 lat. Stosowanie innych postaci farmaceutycznych/mocy tego produktu leczniczego może być bardziej odpowiednie w tej grupie pacjentów.

Przed rozpoczęciem leczenia produktem pacjent powinien stosować standardową dietę ubogocholesterolową, którą należy utrzymywać podczas leczenia produktem.

Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu. Czynna choroba wątroby lub niewyjaśniona, trwale zwiększona aktywność aminotransferaz we krwi przekraczająca 3-krotnie górną granicę normy. Miopatia. Ciąża i okres karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym, nie stosujące skutecznych metod antykoncepcji.

Należy zachować ostrożność podczas podawania leku pacjentom spożywającym znaczne ilości alkoholu lub chorobami wątroby w wywiadzie. W przypadku utrzymującego się zwiększenia aktywności aminotransferaz większego niż 3-krotna wartość górnej granicy normy lub istotnego zwiększenia aktywności kinazy kreatynowej (CK) należy zmniejszyć dawkę leku lub go odstawić. Lek należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z czynnikami predysponującymi do rozpadu mięśni szkieletowych (przed rozpoczęciem leczenia należy oznaczyć aktywność CK): zaburzenia czynności nerek, niedoczynność tarczycy, dziedziczna choroba mięśni w wywiadzie, wystąpienie działania toksycznego statyn lub fibratów na mięśnie w wywiadzie, u pacjentów w wieku powyżej 70 lat. Podawanie leku musi być przerwane, jeśli nastąpi znaczne zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (>10 razy powyżej normy) lub w przypadku rozpoznania lub podejrzenia rabdomiolizy. Preparat zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy. Przed rozpoczęciem i w czasie leczenia należy stosować standardową dietę hipolipemiczną oraz wykonywać badania kontrolne czynności wątroby.

Niebezpieczeństwo wystąpienia miopatii podczas stosowania leków z grupy statyn, zwiększa się podczas równoczesnego leczenia cyklosporyną, fibratami, antybiotykami makrolidowymi z erytromycyną włącznie, azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi lub niacyną. W sporadycznych przypadkach dochodziło do rabdomiolizy i uszkodzenia nerek na skutek mioglobinurii. Należy rozważyć ryzyko i korzyści ze stosowania atorwastatyny w skojarzeniu z którymś z wyżej wymienionych leków. Atorwastatyna jest metabolizowana przez cytochrom P-450 3A4 - należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania preparatu z inhibitorami cytochromu P-450 3A4 (np. cyklosporyna, antybiotyki makrolidowe - w tym erytromycyna i klarytromycyna, nefazodon, azolowe leki przeciwgrzybicze - w tym itrakonazol, inhibitory proteaz HIV) ze względu na możliwość zwiększenia stężenia atorwastatyny we krwi. Nie zaleca się spożywania dużych ilości soku grejpfrutowego podczas terapii atorwastatyną. Nie jest znany wpływ leków indukujących cytochrom P-450 3A4 (np. rifampicyna, fenytoina) na działanie atorwastatyny. Możliwe interakcje tego izoenzymu z innymi substratami, choć nie są znane, należy brać pod uwagę w przypadku stosowania innych leków o wąskim indeksie terapeutycznym, np. leków przeciwarytmicznych klasy III (np. amiodaron). Podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów reduktazy HMG-Co z pochodnymi kwasu fibrynowego może zwiększać się ryzyko wystąpienia miopatii. Jednoczesne podawanie digoksyny z atorwastatyną w dawce 80 mg/dobę zwiększa stężenie digoksyny we krwi o około 20% - pacjenci przyjmujący digoksynę powinni być właściwie monitorowani. Jednoczesne przyjmowanie atorwastatyny i doustnych środków antykoncepcyjnych zwiększa stężenie noretysteronu i etynyloestradiolu, co należy uwzględnić podczas ustalania dawek doustnych środków antykoncepcyjnych. U pacjentów otrzymujących atorwastatynę jednocześnie z kolestypolem występuje zmniejszenie (o około 25%) stężenia atorwastatyny i jej aktywnych metabolitów we krwi przy jednoczesnym zwiększeniu efektu hipolipemizującego. Leki zobojętniające kwas żołądkowy (zawierające wodorotlenki glinu i magnezu) zmniejszają stężenie atorwastatyny i jej aktywnych metabolitów we krwi o około 35%, jednak nie ma to wpływu na skuteczność atorwastatyny. Jednoczesne przyjmowanie atorwastatyny i warfaryny powoduje niewielkie skrócenie czasu protrombinowego podczas pierwszych dni przyjmowania obu tych leków, czas ten powraca do normy w ciągu 15 dni stosowania atorwastatyny (należy jednak uważnie obserwować pacjentów przyjmujących warfarynę podczas włączania atorwastatyny do ich leczenia).

Podawanie preparatu w ciąży i okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji.

Częste: zaparcia, wzdęcia, dyspepsja, nudności, biegunka; reakcje alergiczne; bezsenność; ból i zawroty głowy, parestezje; świąd, wysypka skórna; bóle mięśni, bóle stawów; osłabienie, bóle w klatce piersiowej, bóle pleców, obrzęki obwodowe. Nieczęste: jadłowstręt, wymioty; małopłytkowość; łysienie, hiperglikemia, hipoglikemia, zapalenie trzustki; amnezja; neuropatia obwodowa; pokrzywka; miopatia; impotencja; zmęczenie, zwiększenie masy ciała. Rzadkie: zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna; zapalenie mięśni, rabdomioliza. Bardzo rzadkie: anafilaksja; obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona i choroba Lyella). Obserwowano zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi (zmiany te były zazwyczaj łagodne i przemijające i nie wymagały przerwania terapii). Istotne klinicznie (3 razy powyżej normy) zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi wystąpiło u 0,8% pacjentów (było ono zależne od dawki leku i odwracalne u wszystkich pacjentów). Zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CK) we krwi (>3 razy w stosunku do normy) zanotowano u 2,5% pacjentów. Zwiększenie aktywności CK (>10 razy w stosunku do górnej granicy normy) wystąpiło u 0,4% pacjentów.

Wybiórczy, kompetycyjny inhibitor reduktazy HMG-CoA, enzymu odpowiedzialnego za przekształcenie 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A do mewalonianu, prekursora steroli, w tym cholesterolu. Atorwastatyna zmniejsza stężenie cholesterolu i lipoprotein we krwi przez hamowanie aktywności reduktazy HMG-CoA i syntezy cholesterolu w wątrobie oraz zwiększa liczbę wątrobowych receptorów lipoprotein o małej gęstości (LDL) na powierzchni komórki w celu zwiększenia wychwytywania i katabolizmu LDL. Zmniejsza powstawanie LDL i liczbę cząsteczek LDL, wywołuje znaczne i utrzymujące się zwiększenie aktywności receptora LDL oraz korzystnie zmienia jakość krążących cząsteczek LDL. Zmniejsza stężenie cholesterolu-LDL u pacjentów z homozygotyczną rodzinną hipercholesterolemią, którzy nie reagowali z reguły na leki hipolipemizujące. Atorwastatyna zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego (30-46%), cholesterolu-LDL (41-61%), apolipoproteiny B (34-50%) i triglicerydów (14-33%) oraz zwiększa stężenie cholesterolu-HDL i apolipoproteiny A. Udowodniono, że zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu-LDL i triglicerydów powoduje redukcję epizodów sercowo-naczyniowych i zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Po podaniu doustnym atorwastatyna wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, osiągając maks. stężenie we krwi po 1-2 h. Bezwzględna biodostępność wynosi około 12%, a układowa dostępność aktywności hamującej reduktazy HMG-CoA wynosi 30%. Z białkami osocza wiąże się w co najmniej 98%. Jest metabolizowana w wątrobie przez cytochrom P-450 3A4 do pochodnych orto- i parahydroksylowych i różnych produktów beta-oksydacji. Około 70% aktywności krążącego inhibitora reduktazy HMG-CoA przypisuje się aktywnym metabolitom. Jest wydalana z żółcią. T_0,5 wynosi około 14 h. Okres połowicznego hamowania aktywności reduktazy HMG-CoA wynosi 20-30 h. Niewydolność nerek nie wpływa na stężenie atorwastatyny i jej aktywnych metabolitów we krwi ani na jej skuteczność. Stężenie atorwastatyny i jej aktywnych metabolitów we krwi jest znacznie zwiększone (C_max około 16 razy i AUC około 11 razy) u pacjentów z przewlekłym poalkoholowym uszkodzeniem wątroby (Child-Pugh B).

1 tabl. powl. zawiera 10 mg, 20 mg, 40 mg lub 80 mg atorwastatyny.