Zwiotczenie mięśni poprzecznie prążkowanych (w tym oddechowych) do intubacji, podczas znieczulenia, zabiegu operacyjnego, u chorych leczonych oddechem kontrolowanym w warunkach OIOM.

Z uwagi na znaczne różnice osobnicze w reakcji na produkt leczniczy, dawkowanie należy ustalić indywidualnie. Przy ustalaniu dawki należy wziąć pod uwagę przewidywaną metodę znieczulenia, przewidywany czas trwania operacji, możliwe interakcje z innymi lekami stosowanymi przed i w czasie znieczulenia oraz ogólny stan pacjenta. Dorośli. W zależności od głębokości żądanego zwiotczenia mięśni oraz indywidualnej reakcji na produkt leczniczy dawka dla dorosłych wynosi 0,04-0,1 mg/kg mc. W celu określenia indywidualnej wrażliwości na bromek pankuroniowy zaleca się przed podaniem optymalnej dla danego pacjenta dawki wstrzyknięcie dożylne 1 mg produktu leczniczego. Opadanie powiek może świadczyć o nadwrażliwości na bromek pankuroniowy i konieczności zastosowania mniejszej dawki. Optymalną dawką do wywołania zwiotczenia koniecznego do wykonania intubacji dotchawiczej jest zazwyczaj 0,09 mg/kg mc. Odpowiednie zwiotczenie występuje zwykle po 2-3 minutach. W razie potrzeby, można podawać dodatkowe dawki 0,01-0,06 mg/kg mc. co 30-40 minut lub w zależności od powrotu czynności złącza nerwowo-mięśniowego. Podanie we wstrzyknięciu dożylnym (bolus) dawki wstępnej 0,007 mg/kg mc. a następnie w ciągu 3 minut dawki 0,063 mg/kg mc. powoduje przyspieszenie wystąpienia zwiotczenia mięśni oraz wydłużenie jego trwania. Dzieci. Dawka bromku pankuroniowego stosowana u dzieci jest w przeliczeniu na mc. taka sama jak u dorosłych i wynosi 0,04-0,1 mg/kg mc. U dzieci i młodzieży do 17 lat maks. dawka wynosi 0,1 mg/kg mc. Niemowlęta. W przypadku stosowania produktu leczniczego u niemowląt w kilku 1-szych m-cach życia, należy każdorazowo sprawdzić indywidualną wrażliwość na produkt leczniczy. Dawka wstępna u niemowląt wynosi zazwyczaj 0,02-0,04 mg/kg mc. bromku pankuroniowego w postaci bolusu, dawka podtrzymująca 0,015-0,02 mg/kg mc. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w podeszłym wieku działanie bromku pankuroniowego jest dłuższe, dlatego wskazane może być zmniejszenie dawki. Pacjenci otyli. U pacjentów otyłych wyznaczanie dawki na podstawie masy ciała może prowadzić do przedawkowania. Dlatego u tych pacjentów szczególnie istotna jest ocena indywidualnej reakcji na działanie produktu. Pacjenci z zaburzeniami wątroby i nerek U pacjentów z zaburzeniami wątroby i nerek należy zachować ostrożność przy wyznaczaniu dawki

Po otwarciu amp. z produktem leczniczym zawartość należy natychmiast zużyć a roztw. niezużyty wyrzucić.

Brak możliwości stosowania oddechu kontrolowanego; nadwrażliwość na lek.

Należy zachować ostrożność przy stosowaniu u chorych z miastenią (tylko w wyjątkowych sytuacjach), zespołem miastenicznym (zespół Eatona-Lamberta) i innymi chorobami nerwowo-mięśniowymi, po poliomyelitis, u chorych z niewydolnością wątroby i nerek, w nadciśnieniu złośliwym, nerkopochodnym i guzie chromochłonnym nadnercza, chorobą niedokrwienną serca.

Działanie leku nasilają: wziewne środki anestetyczne, barbiturany, furosemid, kwas etakrynowy, amfoterycyna, polimyksyna B, linkomycyna, klindamycyna, kolistyna, kapreomycyna, tetracykliny, antybiotyki z grupy aminoglikozydów, ajmalina, chinidyna, prokainamid, propranolol, hipokaliemia, hipermagnezemia, hiperkalcemia, sole litu. Działanie leku osłabia: neuroleptoanalgezja, GKS, długotrwała terapia karbamazepiną, fenytoina, hipotermia. Pankuronium nasila działanie glikozydów nasercowych.

Kategoria C, brak danych na temat możliwości uszkodzenia płodu; lek może być stosowany w znieczuleniu do cięcia cesarskiego; brak danych o przenikaniu leku do mleka matki.

U chorych z ciężkimi zaburzeniami elektrolitowymi (hipokalcemia, hipokaliemia, hipermagnezemia), ciężkimi zaburzeniami wodno-elektrolitowymi i równowagi kwasowo-zasadowej, w hipoproteinemii - działanie leku może być zmienione (nasilone, wydłużone). Sporadycznie może powodować reakcje histaminowe (skurcz oskrzeli) i skórne reakcje alergiczne. U chorych z chorobą wieńcową może spowodować wystąpienie niedokrwienia mięśnia sercowego.

Niedepolaryzujący lek blokujący przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, powodujący zwiotczenie mięśni poprzecznie prążkowanych przez działanie kompetycyjne w stosunku do acetylocholiny na receptory płytki motorycznej. Po podaniu dożylnym pełne zwiotczenie umożliwiające intubację występuje po około 2 min., utrzymuje się przez około 40 min. W niewielkim stopniu blokuje przed- i pozazwojowe receptory cholinergiczne; nieznacznie stymuluje wydzielanie noradrenaliny i hamuje nerw błędny, co może powodować tachykardię i wzrost ciśnienia tętniczego, w niewielkim stopniu wpływa na uwalnianie histaminy. Przechodzi przez barierę łożyskową w ilościach bez znaczenia klinicznego dla noworodka urodzonego z cięcia cesarskiego. W małym stopniu (7-29%) wiąże się z białkami osocza, ulega szybkiej dystrybucji do tkanek. Metabolizowany jest częściowo (około 15-30%) w wątrobie (hydroksylacja), jeden z metabolitów 3-hydroksy-pankuronium wykazuje 30-50% aktywności substancji macierzystej blokowania złącza nerwowo-mięśniowego. Wydalany jest z organizmu głównie w postaci nie zmieniownej (57-69%) z moczem, w około 10% z żółcią. T_0,5 wynosi 100-120 min. i wydłuża się nawet dwukrotnie u chorych ze skrajną niewydolnością wątroby, zwężeniem dróg żółciowych, niewydolnością nerek. Zniesienie resztkowego działania zwiotczającego następuje po podaniu leków blokujących cholinesterazę (np. neostygmina, prostygmina).

1 amp. (2 ml) zawiera 4 mg bromku pankuronium.