Novartis Poland Sp. z o.o.

Sandimmun®

Substancje czynne:

Ciclosporin

Dostępne dawki:

inf. doż. [konc. do przyg. roztw.] 50 mg/ml 10 amp. 1 ml 125,93 CHB Lek bezpłatny na receptę1
1) Chemioterapia.  Załącznik:   C.10.

Ostrzeżenia:

Grejpfrut
Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.
Laktacja
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Wykaz A
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną bardzo silnie działającą.
Upośledza !
Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.
Sól
Ograniczenie spożycia soli u osób starszych może spowodować zaburzenia ukrwienia nerek i ich czynności, co z kolei może wystąpić jako działanie niepożądane inhibitorów ACE - współistnienie tych dwóch czynników istotnie zwiększa możliwość uszkodzenia nerek (działanie synergiczne). Ograniczenie spożycia soli u osób leczonych cyklosporyną powoduje nasilenie nefrotoksycznego działania leku, prowadzącego do niewydolności nerek. Zwiększenie reabsorpcji litu w kanalikach nerkowych w wyniku zaburzeń funkcji nerek spowodowanych niedoborem sodu, może powodować niedociśnienie tętnicze z zawrotami głowy, zaburzenia rytmu serca, tachykardię, zaburzenia widzenia, nadmierną senność lub bezsenność, depresję.
Dziurawiec
Nie stosować podczas przyjmowania leku. Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może osłabić skuteczność równocześnie stosowanych leków, w przypadku innych leków może powodować nasilenie działań niepożądanych.

Opis:

Wskazania
Przeszczepianie narządów miąższowych. Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu u pacjentów, którzy otrzymali allogeniczny przeszczep nerki, wątroby, serca, serca i płuc, płuc lub trzustki. Leczenie odrzucania przeszczepu u pacjentów uprzednio otrzymujących inne leki immunosupresyjne. Przeszczepianie szpiku. Zapobieganie odrzucaniu przeszczepu po transplantacji szpiku. Zapobieganie lub leczenie choroby przeszczep przeciw gospodarzowi (GVHD, ang. graft-versus-hostdisease).
Dawkowanie
Podane zakresy dawek do stosowania mają służyć wyłącznie jako wskazówki. Produkt leczniczy może być przepisywany wyłącznie przez lub w ścisłej współpracy z lekarzem posiadającym doświadczenie w prowadzeniu terapii immunosupresyjnej i/lub przeszczepianiu narządów. Przeszczepianie. Przeszczepianie narządów miąższowych. W przypadku zastosowania produktu leczniczego koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji zalecana dawka wynosi ok. 1/3 odpowiadającej jej dawki doustnej produktu leczniczego i zaleca się, by pacjenci przechodzili na leczenie doustne tak szybko, jak to możliwe. Leczenie produktem leczniczym w postaci doustnej lub Neoral w postaci doustnej należy rozpocząć dawką od 10 do 15 mg/kg mc. podaną w 2 dawkach podzielonych. Należy ją podać w ciągu 12 h przed transplantacją. Dawka ta powinna być stosowana przez 1-2 tyg. po operacji jako dawka dobowa i powinna ona być stopniowo zmniejszana, odpowiednio do stężenia cyklosporyny we krwi, aż do osiągnięcia zalecanej dawki podtrzymującej wynoszącej około 2-6 mg/kg mc. /dobę podawanej w 2 dawkach podzielonych. Jeżeli produkt leczniczy w postaci doustnej lub Neoral w postaci doustnej jest podawany razem z innymi lekami immunosupresyjnymi (np. z kortykosteroidami lub jako składnik leczenia 3 lub 4 produktami leczniczymi), mogą być stosowane mniejsze dawki (np. 3 do 6 mg/kg mc./dobę w początkowym okresie leczenia, podawane w 2 dawkach podzielonych). Przeszczepianie szpiku. Pierwszą dawkę należy podać w dniu poprzedzającym transplantację. W większości przypadków zaleca się zastosowanie w tym celu produktu leczniczego w postaci koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji. Zalecana dawka wynosi 3 do 5 mg/kg mc./dobę. Tę dawkę podaje się w infuzjach dożylnych w czasie do 2 tyg. bezpośrednio po transplantacji, a następnie zaleca się doustne leczenie podtrzymujące produktem leczniczym w postaci doustnej lub Neoral w postaci doustnej w dawce ok. 12,5 mg/kg mc./dobę, podawanej w 2 dawkach podzielonych. Leczenie podtrzymujące należy kontynuować przez co najmniej 3 m-ce (i najlepiej przez 6 m-cy), następnie należy stopniowo zmniejszać dawkę aż do odstawienia produktu w rok po transplantacji. Jeżeli produkt leczniczy w postaci doustnej lub Neoral w postaci doustnej jest podawany od początku leczenia, to zaleca się dawkę od 12,5 do 15 mg/kg mc./dobę, podawaną w 2 dawkach podzielonych, zaczynając od dnia poprzedzającego transplantację. Stosowanie większych dawek produktu leczniczego w postaci doustnej lub Neoral w postaci doustnej lub dożylne podanie produktu leczniczego może być konieczne w przypadku zaburzeń żołądka i jelit, które mogą zmniejszyć wchłanianie. U niektórych pacjentów, po przerwaniu podawania cyklosporyny może wystąpić choroba przeszczep przeciw gospodarzowi (GVHD), jednak zwykle ustępuje ona po ponownym podaniu cyklosporyny. W takich przypadkach należy podać początkowo doustną dawkę uderzeniową wynoszącą 10 do 12,5 mg/kg mc., a następnie codziennie podawać doustną dawkę podtrzymującą w wysokości, która wcześniej dawała zadowalające wyniki. W leczeniu łagodnej, przewlekłej GVHD należy stosować małe dawki produktu leczniczego. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Wszystkie wskazania. Cyklosporyna jest w stopniu minimalnym wydalana przez nerki, a zaburzenia czynności nerek nie mają dużego wpływu na jej farmakokinetykę. Jednak ze względu na możliwe działania nefrotoksyczne, zaleca się uważne monitorowanie czynności nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Cyklosporyna jest intensywnie metabolizowana przez wątrobę. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby może wystąpić ok. 2 do 3-krotne zwiększenie ekspozycji na cyklosporynę. Może zajść konieczność zmniejszenia dawki leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, aby utrzymać stężenia leku we krwi w zalecanym zakresie wartości docelowych i zaleca się monitorowanie stężeń cyklosporyny we krwi aż do ich stabilizacji. Dzieci i młodzież. W badaniach klinicznych uczestniczyły dzieci od 1. rż. W kilku badaniach u dzieci i młodzieży było konieczne podanie większych dawek cyklosporyny na kg mc. niż te stosowane u osób dorosłych i były one tolerowane. Nie ma zaleceń do stosowania produktu leczniczego u dzieci we wskazaniach pozatransplantacyjnych, z wyjątkiem zespołu nerczycowego. Pacjenci w podeszłym wieku (65 lat). Doświadczenie w stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów w podeszłym wieku jest ograniczone. W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów przyjmujących cyklosporynę, pacjenci ≥ 65 lat mieli większą skłonność do występowania nadciśnienia skurczowego w czasie trwania terapii oraz do zwiększenia stężenia kreatyniny w surowicy do wartości ≥ 50% powyżej wartości wyjściowych po 3-4 m-cach leczenia. Należy zawsze zachować ostrożność ustalając dawkę dla osób w wieku podeszłym, zazwyczaj zaczynając od dawek z dolnego zakresu terapeutycznego, ze względu na częstsze występowanie gorszej czynności wątroby, nerek lub serca, a także chorób współistniejących lub konieczności przyjmowania innych leków oraz zwiększoną podatność na zakażenia.
Uwagi
U niektórych pacjentów po przerwaniu podawania cyklosporyny może wystąpić choroba przeszczep przeciw gospodarzowi (GVDH). Zwykle ustępuje ona po ponownym podaniu cyklosporyny. Ze względu na wystąpienie wstrząsu anafilaktycznego, koncentrat powinien być zarezerwowany dla pacjentów niezdolnych do przyjmowania leku doustnie (np. bezpośrednio po operacji) lub u pacjentów, u których wchłanianie jelitowe może być zaburzone ze względu na choroby układu żołądkowo-jelitowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Należy zapewnić właściwą obserwację, włącznie z regularnym pełnym badaniem lekarskim, pomiarem ciśnienia tętniczego i kontrolą laboratoryjnych parametrów na podstawie których określa się bezpieczeństwo stosowania. Pacjenci po transplantacji powinni być w okresie leczenia cyklosporyną prowadzeni przez ośrodki mające możliwość wykonania odpowiednich badań laboratoryjnych oraz zapewnienia odpowiedniej interwencji medycznej. Koncentrat, zawiera polioksyetylowany olej rycynowy, mogący wywołać reakcje anafilaktoidalne po podaniu dożylnym. Preparat zwiększa ryzyko rozwoju chłoniaków i innych nowotworów złośliwych, szczególnie nowotworów skóry, różnych zakażeń bakteryjnych, grzybiczych, pasożytniczych i wirusowych. Częstym i potencjalnie ciężkim powikłaniem w pierwszych kilku tygodniach leczenia może być podwyższenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy. Cyklosporyna może także powodować: zależne od dawki i przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy, enzymów wątrobowych (należy dokładnie monitorować parametry określające czynności wątroby i nerek, i w razie konieczności zmniejszyć dawki leku), nadciśnienie tętnicze (należy zastosować odpowiednie leczenie), nieznaczne zwiększenie stężenia lipidów stężenia we krwi (należy monitorować ich stężenie szczególnie przed leczeniem i po zakończeniu pierwszego miesiąca leczenia i w razie konieczności ograniczyć spożycie tłuszczów i/lub zmniejszyć dawki leku), zwiększenie stężenia potasu we krwi (zaleca się badanie jego stężenia w surowicy), zwiększenie wydalania magnezu (może prowadzić do hipomagnezemii, szczególnie w okresie okołotransplantacyjnym -zalecane badanie stężenia magnezu w surowicy -jeśli będzie to konieczne należy podać magnez). Ostrożnie należy stosować preparat przy wysokim stężeniu kwasu moczowego we krwi. W czasie leczenia skuteczność szczepień może być obniżona. Nie stosować szczepionek zawierających żywe, osłabione drobnoustroje. Nie zaleca się stosowania cefalosporyny u dzieci poniżej 1 rż.
Interakcje
Leki mogące wpływać na stężenie cyklosporyny we krwi: barbiturany, karbamazepina, fenytoina, nafcylina, sulfadymidyna (podawana dożylnie), ryfampicyna, oktreotyd, probucol, orlistat, ziele dziurawca (Hypericum perforatum), troglitazon, tiklopidyna, antybiotyki makrolidowe (głównie erytromycyna i klarytromycyna), ketokonazol, flukonazol, itrakonazol, diltiazem, nikardypina, werapamil, metoklopramid, doustne środki antykoncepcyjne, danazol, metyloprednizolon (duże dawki), allopurinol, amiodaron, kwas chlorowy i jego pochodne, leki z grupy inhibitorów proteazy. Spożycie soku grejpfrutowego może zmienić stężenie cyklosporyny we krwi. Cyklosporyna może zmniejszać klirens digoksyny (zwiększenie toksyczności), kolchicyny, lowastatyny, prawastatyny i simwastatyny (zwiększenie toksycznego działania na mięśnie prążkowe), atorwastatyny i prednizolonu. Zwiększone ryzyko uszkodzenia nerek występuje przy jednoczesnym stosowaniu cyklosporyny z: antybiotykami z grupy aminoglikozydów (w tym gentamycyna i tobramycyna), amfoterycyną B, ciprofloksacyną, wankomycyną, trimetoprymem (+sulfametoksazol), niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (w tym diklofenak, naproksen, sulindak), melfalanem. Z lekami oszczędzającymi potas, inhibitorami ACE, antagonistami angiotensyny II i lekami zawierającymi potas zwiększa się ryzyko wystąpienia hiperkalemii. Jednoczesne podawanie nifedypiny może powodować nasilenie przerostu dziąseł.
Ciąża i laktacja
Lek może być stosowany, gdy potencjalne korzyści uzasadniają podjęcie ryzyka wpływu na płód. Nie należy karmić piersią podczas leczenia preparatem.
Działania niepożądane
Najczęściej: Zaburzenia czynności nerek, nadciśnienie tętnicze, drżenie, bóle głowy i hiperlipidemia. Często: parestezje, zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia jelitowo-żołądkowe (utrata apetytu, nudności, wymioty, ból brzucha, biegunka), przerost dziąseł, zwiększenie stężenia potasu i kwasu moczowego we krwi, zmniejszenie stężenia magnezu we krwi, kurcze mięśni i mialgia, nadmierne owłosienia i zmęczenie. Rzadziej: objawy encefalopatii (drgawki, splątanie, dezorientacja, zmniejszona reaktywność, pobudzenie, bezsenność, zaburzenia widzenia, ślepota korowa, śpiączka, niedowład, ataksja móżdżkowa), niedokrwistość, małopłytkowość, wysypka, obrzęki, przyrost masy ciała. Rzadko: polineuropatia obwodowa, zapalenie trzustki, hipoglikemia, osłabienie mięśni, miopatia, zaburzenia miesiączkowania, ginekomastia. Bardzo rzadko: obrzęk tarczy nerwu wzrokowego, mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna i zespół hemolityczno-mocznikowy.
Działanie
Lek immunosupresyjny. Hamuje przede wszystkim wytwarzanie cytokinin IL-2 przez limfocyty. Pośrednio hamuje wytwarzanie przeciwciał i aktywację makrofagów T. Niewielki wpływ hamujący wywiera na limfocyty B. W ten sposób hamuje rozwój odporności komórkowej w tym reakcji na przeszczep. Biodostępność wynosi 30%. T0,5 wynosi 2 h, a eliminacji 24 h. Metabolizowany w wątrobie i wydalany głównie z żółcią w 90%.
Skład
1 ml koncentratu zawiera 50 mg cyklosporyny.

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.