Pfizer Polska Sp. z o.o.

Sulperazon 1g; 2g

Substancje czynne:

Cefoperazone Sulbactam

ICD10:

Meningokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (G01*)   A39.0
Posocznica wywołana przez paciorkowce z grupy B   A40.1
Posocznica wywołana przez Streptococcus pneumoniae   A40.3
Posocznica wywołana przez Staphylococcus aureus   A41.0
Posocznica wywołana przez inne bakterie Gram-ujemne   A41.5
Róża   A46
Zakażenie rzeżączkowe dolnego odcinka układu moczowo-płciowego bez ropnia gruczołów okołocewkowych lub dodatkowych   A54.0
Zakażenie rzeżączkowe dolnego odcinka układu moczowo-płciowego z ropniem gruczołów okołocewkowych i dodatkowych   A54.1
Rzeżączkowe zapalenie otrzewnej miednicy oraz inne rzeżączkowe zakażenia układu moczowo-płciowego   A54.2
Klebsiella pneumoniae [K. pneumoniae] jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach   B96.1

Dostępne dawki:

inj. dom./doż./inf. [prosz. do przyg. roztw.] 2 g 1 fiol. - 100%
inj. dom./doż./inf. [prosz. do przyg. roztw.] 1 g 1 fiol. - 100%

Ostrzeżenia:

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Wykaz B
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania
Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia dróg moczowych, zapalenie otrzewnej, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych oraz inne zakażenia wewnątrz jamy brzusznej, posocznica, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie skóry, tkanek miękkich, kości i stawów, stany zapalne w obrębie miednicy, zapalenie błony śluzowej macicy, rzeżączka i inne zakażenia dróg rodnych. Preparat może być stosowany w leczeniu skojarzonym z innymi antybiotykami.
Dawkowanie
Produkt zawiera cefoperazon i sulbaktam w stosunku 1:1. Dorośli. Zwykle dobowa dawka produktu dla dorosłych wynosi od 2 g do 4 g (1-2 g cefoperazonu/dobę), podawanych dożylnie lub domięśniowo w równo podzielonych dawkach, co 12 h. W ciężkich lub opornych na leczenie zakażeniach dawkę dobową produktu można zwiększyć do 8 g/dobę (czyli 4 g cefoperazonu), podawanych dożylnie w równo podzielonych dawkach, co 12 h. Zalecana maks. dawka dobowa sulbaktamu wynosi 4 g (8 g produktu). Pacjenci z niewydolnością nerek. U pacjentów ze znacznym zaburzeniem czynności nerek (ClCr <30 ml/min) należy dostosować dawkę produktu, aby wyrównać zmniejszony klirens sulbaktamu. Pacjentom z ClCr od 15 do 30 ml/min należy podawać maks. 1 g sulbaktamu, co 12 h (maks. dobowa dawka sulbaktamu wynosi 2 g), natomiast pacjentom z ClCr poniżej 15 ml/min należy podawać maks. 500 mg sulbaktamu, co 12 h (maks. dobowa dawka sulbaktamu wynosi 1 g). W leczeniu ciężkich zakażeń może być konieczne dodatkowe podanie cefoperazonu. Hemodializa zmienia znacząco parametry farmakokinetyczne sulbaktamu. Skraca ona nieco okres półtrwania cefoperazonu w surowicy. Dlatego produkt należy podawać po dializie. Dzieci. Dzieciom należy podawać w dawkach od 40 do 80 mg/kg mc./dobę, czyli od 20 do 40 mg/kg mc./dobę cefoperazonu i od 20 do 40 mg/kg mc./dobę sulbaktamu. Produkt należy podawać co 6-12 h, w 2 lub 4 równo podzielonych dawkach. W ciężkich lub opornych na leczenie zakażeniach dawkę można zwiększyć do 160 mg/kg mc./dobę (czyli 80 mg/kg mc./dobę cefoperazonu). Produkt należy podawać w 2 do 4 równo podzielonych dawkach. Noworodki. U noworodków w 1. tyg. życia produkt należy stosować co 12 h. Maks. dobowa dawka sulbaktamu, która może być zastosowana u noworodków, wynosi 80 mg/kg mc./dobę (160 mg/kg mc./dobę produktu). Jeśli konieczne jest zastosowanie dawki cefoperazonu większej niż 80 mg/kg mc./dobę, należy podać dodatkowo sam cefoperazon.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na penicyliny, sulbaktam, cefoperazon lub na inne cefalosporyny.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Podczas leczenia i w ciągu 5 dni po jego zakończeniu nie należy pić alkoholu. W przypadku długotrwałego stosowania należy okresowo kontrolować czynność nerek, wątroby i układu krwiotwórczego. Należy wnikliwie obserwować działanie leku u noworodków, niemowląt i małych dzieci. U noworodków, w tym przedwcześnie urodzonych, stosować po rozważeniu stosunku korzyści do potencjalnego ryzyka. Ostrożnie stosować u pacjentów z wywiadem wskazującym na nadwrażliwość na różne alergeny, z ciężką niedrożnością dróg żółciowych, ciężką chorobą wątroby lub współistniejącą niewydolnością nerek, a także u pacjentów stosujących dietę niepełnowartościową, u pacjentów z zaburzeniami wchłaniania (m.in. mukowiscydoza) lub długotrwale odżywianych parenteralnie (ze względu na ryzyko niedoboru witaminy K należy u nich kontrolować czas protrombinowy i w razie konieczności podawać witaminę K).
Interakcje
W skojarzeniu z alkoholem występuje reakcja disulfiramowa (zaczerwienienie twarzy, pocenie się, ból głowy, tachykardia).
Ciąża i laktacja
W ciąży stosować wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności. Ostrożnie stosować w okresie karmienia piersią.
Działania niepożądane
Najczęściej obserwowano zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, luźne stolce, rzadziej nudności, wymioty i rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego), Ponadto: skórne reakcje nadwrażliwości (wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka, świąd, zespół Steven-Johnsona, zaburzenia hematologiczne (nieznaczna granulocytopenia, przemijająca neutropenia, leukopenia, eozynofilia, obniżenie hematokrytu i stężenia hemoglobiny, trombocytopenia, hipoprotrombinemia, gorączka, ból głowy, zapalenie żyły, ból w miejscu iniekcji, dreszcze, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej oraz stężenia bilirubiny w surowicy, hipotonia, krwiomocz.
Działanie
Połączenie cefalosporyny III generacji z inhibitorem β-laktamaz. Cefoperazon w połączeniu z sulbaktamem działa bakteriobójczo na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę), Streptococcus spp., Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae i N. meningitidis, pałeczki Enterobacteriaceae (m.in. Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis, Enterobacter spp., Salmonella spp., Shigella spp.), Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter calcoaceticus. Działa także na bakterie beztlenowe (Bacteroides spp. w tym Bacteroides fragilis, Fusobacterium spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Veillonella spp., Clostridium spp. Eubacterium spp. Nie działa na Enterococcus spp. Cefoperazon wiąże się z białkami osocza w 82-93%. Zarówno cefoperazon, jak i sulbaktam przenikają m.in. do żółci, skóry i jej przydatków, jajowodów i jajników, macicy, a także przez barierę łożyska i do mleka matki. Około 85% dawki sulbaktamu i 25% dawki cefoperazonu jest wydalane z moczem, a około 70% cefoperazonu - z żółcią. T0,5 cefoperazonu wynosi 1,7 h; sulbaktamu - około 1 h.
Skład
1 fiolka zawiera 500 mg lub 1 g cefoperazonu w postaci soli sodowej oraz 500 mg lub 1 g sulbaktamu w postaci soli sodowej (w stosunku 1:1).

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.