Lek: Etomidate® Lipuro

Aesculap Chifa Sp. z o.o.

Etomidate® Lipuro

DRUKUJ

Substancje czynne:

Etomidate

ICD10:

Inne i nieokreślone środki do znieczulenia ogólnego Y48.2

Dostępne dawki:

inj. doż. [emulsja] 20 mg/10 ml 10 amp. 10 ml - 100%

Ostrzeżenia:

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C

Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C

Wykaz A

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną bardzo silnie działającą.

Opis:

Wskazania

Wprowadzenie do znieczulenia ogólnego.

Dawkowanie

Produkt leczniczy może być podawany wyłącznie przez lekarza umiejącego wykonać intubację dotchawiczą i dysponującego sprzętem do resuscytacji. Dawki muszą być dostosowane odpowiednio do indywidualnych reakcji pacjenta i klinicznego efektu działania leku. Ogólnie: bezpieczna dawka nasenna mieści się w zakresie: od 0,15-0,3 mg etomidat /kg mc., co odpowiada 0,075-0,15 ml produktu leczniczego /kg mc. Dzieci powyżej 6 m-ca życia i młodzież w wieku do 15 roku życia oraz osoby starsze: otrzymują pojedynczą dawkę 0,15-0,2 mg etomidatu /kg mc., co odpowiada 0,075-0,1 ml produktu /kg mc. U pacjentów należących do wymienionych grup wiekowych dokładną dawkę należy dostosować do efektów klinicznych działania leku. U pacjentów z marskością wątroby oraz leczonych wcześniej lekami neuroleptycznymi: dawkę należy zmniejszyć. W celu uniknięcia zbyt wolnej dyfuzji produktu leczniczego w mózgu u pacjentów z jawną padaczką lub podwyższoną tendencją do drgawek: produkt leczniczy należy wstrzykiwać szybko, tj. w przeciągu kilku sekund. Dobra dostępność biologiczna i szybka dystrybucja etomidatu w mózgu zapobiegają występowaniu drgawek. W przypadku zastosowania produktu w celu przerwania stanu padaczkowego lub serii napadów padaczkowych: należy szybko, tj. w ciągu 10 sekund, wstrzyknąć odpowiednią dawkę etomidatu (0,3 mg/kg mc., odpowiadającą 0,15 ml produktu leczniczego). W razie potrzeby dawkę tą można podać kilka razy.

Uwagi

Przed użyciem wstrząsnąć, chronić od światła.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na etomidat lub emulsje tłuszczowe; dzieci poniżej 6 mż.; zaburzenia biosyntezy hemu; pacjenci ze zmniejszoną czynnością kory nadnerczy. Okres porodu (w tym znieczulenie do cięcia cesarskiego); okres karmienia piersią (jeśli zaistnieje konieczność podania leku - karmienie należy przerwać na 24 h).

Interakcje

Neuroleptyki, opioidy, leki uspokajające, alkohol - nasilają nasenne działanie etomidatu. Premedykacja benzodiazepinami lub opioidami zmniejsza ryzyko wystąpienia skurczów mioklonicznych. Z anestetykami wziewnymi może powodować wydłużenie okresu budzenia z anestezji. Nie łączyć i nie podawać równocześnie z innymi lekami i roztworami (poza 0,9% roztworem NaCl) przez tą samą kaniulę dożylną.

Działania niepożądane

Odwracalnie hamuje syntezę steroidów kory nadnerczy. Może powodować nudności, kaszel, czkawkę, dreszcze, zahamowanie czynności ośrodka oddechowego, bezdech, skurcze miokloniczne (spowodowane odhamowaniem pobudzeń z międzymózgowia). Rzadko - uwalnianie histaminy; sporadycznie - reakcje alergiczne (skurcz oskrzeli, reakcje anafilaktyczne), skurcz krtani, zaburzenia akcji serca, drgawki, hipotensję. Podany poza żyłę powoduje silny ból, podany dotętniczo może spowodować martwicę tkanek.

Działanie

Krótko działający lek nasenny (działa głównie przez hamowanie tworu siatkowatego w pniu mózgu); bez działania analgetycznego. Po pojedynczej dawce dożylnej wywołuje około 5 min. sen, po czym następuje szybkie budzenie. W minimalnym stopniu wpływa na metabolizm mięśnia sercowego, pojemność minutową serca, krążenie obwodowe i płucne, oddychanie. Obniża metabolizm mózgowy i ciśnienie śródgałkowe. Powoduje 4-8 h supresję kory nadnerczy (hamowanie β-hydroksylazy); nie powoduje uwalniania histaminy. Przenika do tkanek i mózgu, osiągając stężenie maks. w tkance mózgowej po około 1 min. Jest metabolizowany w wątrobie, metabolity są wydalane z moczem (po 24 h wydalane jest około 75% dawki). MAC = około 0,3 µg/ml w surowicy.

Skład

1 amp. zawiera 20 mg etomidatu w 10 ml emulsji wodno-olejowej.

Reklama

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

Dowiedz się więcej

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.