Profilaktyka zakażeń po operacji zaćmy, bakteryjne zapalenia spojówek i brzegów powiek.

1-2 krople do worka (worków) spojówkowego (spojówkowych) zakażonego oka (oczu) co 4-6 h. W pierwszych 24-48 h dawkę produktu można zwiększyć do 1-2 kropli co 2 h. Należy stopniowo zmniejszać częstość stosowania produktu, w miarę ustępowania objawów. Należy zachować ostrożność i nie przerywać leczenia przedwcześnie. W ciężkich przypadkach stosuje się 1-2 krople do worka spojówkowego (worków spojówkowych) zakażonego oka (oczu) co 1 h, do uzyskania poprawy. Stopniowo produkt stosuje się coraz rzadziej - do 1-2 kropli co 2 h przez okres 3 dni. Następnie stosuje się 1-2 krople co 4 h przez 5-8 dni, w końcu 1-2 krople dziennie przez 5-8 dni, o ile lekarz uzna to za konieczne. Po zabiegu usunięcia zaćmy stosuje się 1 kroplę 4x/dobę, zaczynając od dnia po zabiegu przez okres do 24 dni. Produkt można zastosować dzień przed zabiegiem, w dawce 1 kropla 4x/dobę, a następnie 1 kroplę po zabiegu i później 1 kroplę 4x/dobę przez kolejne 23 dni. W razie potrzeby, produkt można stosować częściej - do dawki 1 kropla co 2 h przez pierwsze 2 dni leczenia. Zaleca się regularne kontrolowanie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Po wkropleniu produktu zaleca się delikatnie zamknąć powiekę i ucisnąć przewód nosowo-łzowy. Może to zmniejszyć ogólnoustrojowe wchłanianie leku podanego do oka i przyczynić się do zmniejszenia jego ogólnych działań niepożądanych. W przypadku jednoczesnego stosowania innych produktów podawanych miejscowo do oka, należy zachować przynajmniej 5 minut przerwy między podaniami kolejnych leków. Dzieci i młodzież. Produkt leczniczy może być stosowany u dzieci w wieku 2 lat i starszych w takich samych dawkach jak u dorosłych. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Nie ma dostępnych danych. Stosowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby lub nerek. Nie badano działania produktu leczniczego w tych populacjach pacjentów. Jednak ze względu na małe wchłanianie ogólnoustrojowe tobramycyny i deksametazonu po ich miejscowym podaniu uznaje się, że nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania.

Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy, który może być absorbowany przez soczewki kontaktowe, stąd należy je usunąć przed jego zakropleniem, by móc bezpiecznie założyć je ponownie po upływie 15 min od zakroplenia.

Opryszczkowe zapalenie rogówki (drzewkowate zapalenie rogówki), zakażenie wirusem krowianki, ospy wietrznej i inne wirusowe zakażenia rogówki i spojówek, zakażenia oka wywołane przez Mycobacterium, grzybicze zakażenia różnych struktur oka, stany po usunięciu ciała obcego z rogówki, owrzodzenia rogówki. Ponadto: nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.

Ostre ropne zakażenia oka mogą ulegać maskowaniu lub zaostrzeniu dzięki obecności w preparacie kortykosteroidu. W chorobach prowadzących do ścieńczenia rogówki lub twardówki, miejscowo stosowane steroidy mogą powodować perforację. Ostrożnie stosować u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym. Połączenia środków steroidowych i przeciwinfekcyjnych podnoszą ryzyko zakażeń wtórnych. Przed zastosowaniem preparatu i w trakcie terapii konieczne jest każdorazowe badanie z zastosowaniem biomikroskopii i barwienia fluoresceiną. W przypadku łącznego stosowania preparatu i układowo działających antybiotyków aminoglikozydowych należy zachować ostrożność i kontrolować całkowite ich stężenie w surowicy krwi. Bezpośrednio po zastosowaniu leku może wystąpić przemijające zaburzenie ostrości widzenia.

Preparat można stosować u kobiet w ciąży jedynie wówczas, gdy korzyści dla matki, przewyższają ryzyko dla zarodka i płodu. W przypadku konieczności zastosowania preparatu, należy rozważyć okresowe przerwanie karmienia.

Zależne od tobramycyny: świąd i obrzęk powiek, zaczerwienienie spojówek, zakażenia wtórne, długotrwałe stosowanie może prowadzić do nadmiernego namnożenia się organizmów niewrażliwych, w tym grzybów. Zależne od deksametazonu: podwyższenie ciśnienia śródgałkowego, opóźnienie procesu gojenia się uszkodzeń rogówki, grzybicze zakażenia rogówki. Długotrwałe stosowanie deksametazonu może spowodować wystąpienie nadciśnienia śródgałkowego, jaskrę, uszkodzenie nerwu wzrokowego, zaburzenia ostrości widzenia, zaburzenia pola widzenia, tworzenie się zaćmy podtorebkowej tylnej, wtórne zakażenia oka wywołane zahamowaniem odpowiedzi immunologicznej organizmu, w tym - grzybicze zakażenia rogówki, szczególnie w czasie leczenia jej owrzodzeń.

Nadmierne ilości podanego miejscowo preparatu można usunąć z oka przez wypłukanie letnią bieżącą wodą.

Preparat złożony, zawierający antybiotyk z grupy aminoglikozydów - tobramycynę i silny kortykosteroid - deksametazon. Tobramycyna wykazuje szerokie spektrum działania bakteriobójczego wobec najczęstszych organizmów chorobotwórczych oka - zarówno Gram(+), takich jak: Staphylococcus aureus (zarówno wobec szczepów metycylino-opornych, jak i -wrażliwych), Staph. epidermidis i inne gatunki koagulazoujemne, Streptococcus spp. - łącznie z Str. Pnumoniae, jak i Gram(-): z rodzaju Acinetobacter, Citrobacter i Enterobacter oraz wobec Escherichia coli, Haemophilus influenzae (szczepów wytwarzających i nie- β-laktamazę), Klebsiella pneumoniae, Moraxella spp., Neisseria meningitidis, Proteus mirabilis, Pseudomonas aeruginosa i Serratia marcescens. Niektóre szczepy oporne na gentamycynę są wrażliwe na tobramycynę. Nie oznaczano układowego wchłaniania tobramycyny po podaniu miejscowym do oka, natomiast po podaniu parenteralnym pacjentom z prawidłową czynnością nerek T_0,5 w osoczu wynosił ok. 2 h. Jej eliminacja zachodzi prawie wyłącznie w drodze przesączania kłębuszkowego. Deksametazon hamuje reakcję zapalna wywoływaną przez różne czynniki. Po podaniu miejscowym do oka osiąga maks. stężenia w rogówce i cieczy wodnistej w ciągu 1-2 h.

1ml zawiesiny zawiera 3 mg tobramycyny i 1 mg deksametazonu. Substancje pomocnicze: chlorek benzalkoniowy, wersenian dwusodowy, chlorek sodu, bezwodny siarczan sodu, tyloksapol, hydroksyetyloceluloza, kwas siarkowy i/lub wodorotlenek sodowy do ustalenia pH i woda oczyszczona.