Biotal

Aethoxysklerol 0,5%; -1%; -2%; -3%

Dostępne dawki:

inj. [roztw.] 5 mg/ml 5 amp. 2 ml 52,00 100%
inj. [roztw.] 10 mg/ml 5 amp. 2 ml 60,00 100%
inj. [roztw.] 20 mg/ml 5 amp. 2 ml 71,30 100%
inj. [roztw.] 30 mg/ml 5 amp. 2 ml 80,80 100%

Ostrzeżenia:

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Wykaz A
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną bardzo silnie działającą.
Wykaz B
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania
Aethoxysklerol 0,5%: obliteracja bardzo małych żylaków o średnicy do 1 mm; obliteracja teleangiektazji. Aethoxysklerol 1%: obliteracja małych żylaków o średnicy 1-3 mm; obliteracja żył centralnych pajączków naczyniowych. Aethoxysklerol 2%: obliteracja średniej wielkości żylaków o średnicy do 4 mm. Aethoxysklerol 3%: obliteracja średniej wielkości żylaków o średnicy do 4-8 mm; obliteracja guzków krwawniczych (hemoroidów).
Dawkowanie
Dawka 0,5%. Na ogół nie należy przekraczać dawki 2 mg lauromakrogolu 400/kg mc./dobę. W przypadku pacjenta ważącego 70 kg możliwe jest wstrzyk. całkowitej ilości lauromakrogolu 400, nie większej niż 140 mg, co odpowiada 28 ml produktu. Zwykle podawane dawki są zazwyczaj znacznie mniejsze niż wyznaczone ilości maks. Rozległą żylakowatość należy leczyć zawsze w kilku sesjach. Amp. przeznaczona jest do jednokrotnego użytku. Nie należy używać nieużytego roztw. Przy 1-szym leczeniu pacjentów z predyspozycją do reakcji uczuleniowych nie należy podawać więcej niż 1 wstrzyk. W zależności od odpowiedzi, w następnych sesjach można podać kilka wstrzyk., pod warunkiem nie przekraczania dawki maks. Skleroterapia pajączków naczyniowych i żył centralnych pajączków naczyniowych. W zależności od wielkości powierzchni przeznaczonej do leczenia, donaczyniowo wstrzyk. się 0,1-0,2 ml produktu. Dawka 1%. Na ogół nie należy przekraczać dawki 2 mg lauromakrogolu 400/kg mc./dobę. W przypadku pacjenta ważącego 70 kg możliwe jest wstrzyk. całkowitej ilości lauromakrogolu 400, nie większej niż 140 mg, co odpowiada 14 ml. Zwykle podawane dawki są zazwyczaj znacznie mniejsze niż wyznaczone ilości maks. Rozległą żylakowatość należy leczyć zawsze w kilku sesjach. Amp. przeznaczona jest do jednokrotnego użytku. Nie należy używać nieużytego roztw. Przy 1-szym leczeniu pacjentów z predyspozycją do reakcji uczuleniowych nie należy podawać więcej niż jednego wstrzyk. W zależności od odpowiedzi, w następnych sesjach można podać kilka wstrzyk., pod warunkiem nie przekraczania dawki maks. Skleroterapia żył centralnych pajączków naczyniowych. W zależności od wielkości powierzchni przeznaczonej do leczenia, donaczyniowo wstrzyk. się 0,1-0,2 ml produktu. Skleroterapia żylaków siateczkowych. W zależności od wielkości żylaka przeznaczonego do leczenia, donaczyniowo wstrzykuje się 0,1-0,3 ml produktu leczniczego. Skleroterapia niewielkich żylaków. W zależności od wielkości żylaka przeznaczonego do leczenia, donaczyniowo wstrzyk. się 0,1-0,3 ml produktu. Dawka 2%. Na ogół nie należy przekraczać dawki 2 mg lauromakrogolu 400/kg mc./dobę. W przypadku pacjenta ważącego 70 kg możliwe jest wstrzyk. całkowitej ilości lauromakrogolu 400, nie większej niż 140 mg, co odpowiada 7 ml (14 ml) leku. Zwykle podawane dawki są zazwyczaj znacznie mniejsze niż wyznaczone ilości maks. Rozległą żylakowatość należy leczyć zawsze w kilku sesjach. Amp. przeznaczona jest do jednokrotnego użytku. Nie należy używać nieużytego roztw. Przy 1-szym leczeniu pacjentów z predyspozycją do reakcji uczuleniowych nie należy podawać więcej niż 1 wstrzyknięcia. W zależności od odpowiedzi, w następnych sesjach można podać kilka wstrzyk., pod warunkiem nie przekraczania dawki maks. Skleroterapia żylaków kończyn dolnych średniej wielkości. W zależności od średnicy żylaków przeznaczonych do leczenia stosuje się produkt leczniczy 2% lub 3%. Podczas 1-szego leczenia należy podać jedynie 1 wstrzyk. produktu leczniczego 2% lub 3% w objętości 0,5-1 ml. W zależności od wyniku leczenia i długości odcinka przeznaczonego do leczenia, podczas następnych sesji można podać kilka wstrzyk. w objętości nie większej niż 2 ml/1 wstrzyk., pod warunkiem nie przekraczania dawki maks. Dawka 3%. Na ogół nie należy przekraczać dawki 2 mg lauromakrogolu 400/kg mc./dobę. W przypadku pacjenta ważącego 70 kg możliwe jest wstrzyk. całkowitej ilości lauromakrogolu 400, nie większej niż 140 mg, co odpowiada 4,6 ml produktu. Zwykle podawane dawki są zazwyczaj znacznie mniejsze niż wyznaczone ilości maks. Rozległą żylakowatość należy leczyć zawsze w kilku sesjach. Amp. przeznaczona jest do jednokrotnego użytku. Nie należy używać nieużytego roztw. Przy 1-szym leczeniu pacjentów z predyspozycją do reakcji uczuleniowych nie należy podawać więcej niż jednego wstrzyknięcia. W zależności od odpowiedzi, w następnych sesjach można podać kilka wstrzyk., pod warunkiem nie przekraczania dawki maks. Skleroterapia żylaków kończyn dolnych średniej wielkości. W zależności od średnicy żylaków przeznaczonych do leczenia stosuje się produkt leczniczy 2% lub 3%. Podczas 1-szego leczenia należy podać jedynie 1 wstrzyk. produktu leczniczego 2% lub 3% w objętości 0,5-1 ml. W zależności od wyniku leczenia i długości odcinka przeznaczonego do leczenia, podczas następnych sesji można podać kilka wstrzyk. w objętości nie większej niż 2 ml/1 wstrzyk., pod warunkiem nie przekraczania dawki maks. Skleroterapia żylaków kończyn dolnych dużej wielkości. Podczas leczenia podaje się jedynie 1 wstrzyk. produktu leczniczego w objętości 1 ml. W zależności od wyniku leczenia i długości odcinka przeznaczonego do leczenia, podczas następnych sesji można podać kilka (2-3) wstrzyk. w objętości nie większej niż 2 ml/1 wstrzyk., pod warunkiem nie przekraczania dawki maks. Skleroterapia guzków krwawnicowych. Podczas 1 sesji leczenia nie należy przekraczać całkowitej ilości 3 ml produktu. W zależności od wyników leczenia podaje się maks. 1 ml produktu/guz, wyłącznie w postaci wstrzyk. podśluzówkowego. W leczeniu guzów krwawnicowych w pozycji „godziny 11” u mężczyzn, wstrzyk. ilość nie może przekraczać 0,5 ml.
Uwagi
Niezależnie od trybu nakłucia żyły (u pacjenta w pozycji stojącej z kaniulą do wlewu lub u pacjenta w pozycji siedzącej, ze strzykawką przygotowaną do wykonania wstrzyknięcia, wstrzyknięcie należy wykonywać jedynie w nogę umieszczoną w pozycji poziomej lub uniesioną ok. 30-45° ponad poziom. Wstrzyknięcia muszą być wykonywane wyłącznie dożylnie. W zależności od stopnia i rozległości żylaków może być konieczne wykonanie kilku sesji leczenia w odstępach 1 lub 2-tyg. Uwaga: powstające w niektórych przypadkach zakrzepy usuwa się poprzez ich przekłucie i wypchnięcie. Dawka 0,5%, 1%. Po opatrzeniu miejsca nakłucia należy założyć opatrunek uciskowy lub pończochę elastyczną. Po założeniu opatrunku pacjent powinien chodzić przez 30 minut, najlepiej w pobliżu przychodni. Ucisk należy stosować przez 2-3 dni po skleroterapii pajączków naczyniowych, zaś w pozostałych przypadkach przez 5-7 dni. W przypadku rozległej żylakowatości zaleca się stosowanie dłuższego leczenia uciskowego z zastosowaniem krótkich opatrunków ściągających. Powodzenie skleroterapii zależy od starannego i uważnego stosowania pozabiegowego leczenia uciskowego. Dawka 2%, 3%. Po opatrzeniu miejsca nakłucia należy założyć opatrunek uciskowy lub pończochę elastyczną. Po założeniu opatrunku pacjent powinien chodzić przez 30 minut, najlepiej w pobliżu przychodni. Po zastosowaniu produktu, opatrunek uciskowy powinno zakładać się na 3-5 tyg. W przypadku rozległej żylakowatości zaleca się stosowanie dłuższego, kilkumiesięcznego leczenia uciskowego z zastosowaniem krótkich opatrunków ściągających. W celu zapobieżenia osunięcia się bandaża, zwłaszcza z uda lub kończyny o kształcie stożkowatym, zaleca się stosowanie dodatkowego opatrunku piankowego pod właściwym opatrunkiem uciskowym. Powodzenie skleroterapii zależy od starannego i uważnego stosowania pozabiegowego leczenia uciskowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu lub wysoka gorączka. Obliteracji żylaków nie należy wykonywać u pacjentów unieruchomionych, w przypadku ciężkich zaburzeń krążenia, zapalenia wsierdzia lub mięśnia sercowego, nie poddającej się leczeniu niewydolności mięśnia sercowego i nadciśnienia tętniczego, obrzęku kończyn uniemożliwiających założenie opatrunku uciskowego, angiopatii cukrzycowych, u pacjentów w podeszłym wieku o ograniczonych możliwościach poruszania się oraz u pacjentów wyniszczonych. Nie leczona lub nie poddająca się leczeniu astma oskrzelowa lub ciężkie choroby układu oddechowego. Preparatu nie należy podawać dotętniczo (ryzyko wystąpienia martwicy) oraz w kosmetologii u pacjentów z zaburzeniami krążenia tętniczego o średnim i lekkim nasileniu. Obliteracji guzków krwawniczych nie należy przeprowadzać w przypadku ostrego stanu zapalnego okolicy odbytu.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Obliteracji rozległych żylaków nie należy wykonywać podczas jednego zabiegu. U pacjentów ze znaną nadwrażliwością na leki podczas pierwszego zabiegu obliteracji nie należy wykonywać więcej niż 1 wstrzyknięcia. Podczas następnego zabiegu można podać preparat w kilku wstrzyknięciach. W przypadku żylaków okolicy stawu skokowego należy używać wyłącznie niewielkich ilości preparatu o małym stężeniu (duże ryzyko nieumyślnego podania dotętniczego). Po chirurgicznym usunięciu żylaków żył głównych w znieczuleniu ogólnym, należy zachować 2 dniową przerwę przed zabiegiem obliteracji żylaków odgałęzień żył głównych. Zastosowanie preparatu w okolicach twarzy może spowodować odwrócenie ciśnienia w tętnicach i w konsekwencji prowadzić do nieprzemijających zaburzeń widzenia.
Interakcje
Łączne stosowanie z innymi lekami znieczulającymi może doprowadzić do zahamowania czynności serca.
Ciąża i laktacja
Preparat może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Kobiety karmiące powinny przerwać karmienie na 2-3 dni po zastosowaniu preparatu.
Działania niepożądane
Bardzo często: hiperpigmentacja w miejscu zastosowania. Często: zapalenie żył powierzchownych, zapalenie tkanek około żylnych, zakrzepowe zapalenie żył, martwica tkanek w miejscu podania. Bardzo rzadko: skórne reakcje nadwrażliwości, wstrząs anafilaktyczny, reakcje podobne do astmy. Sporadycznie: zapaść, zawroty głowy, zaburzenia oddychania, zaburzenia widzenia, nudności, miejscowe zaburzenia czucia, metaliczny smak w ustach, uczucie ucisku w klatce piersiowej. W przypadku obliteracji guzków krwawniczych, szczególnie umiejscowionych w pobliżu gruczołu krokowego lub moczowodu u mężczyzn, w okolicy wstrzyknięcia lub w okolicy gruczołu krokowego może wystąpić przemijający ból, który może utrzymywać się do 3 dni i rzadko może być związany z przemijającymi zaburzeniami erekcji. W miejscu wstrzyknięcia może wystąpić ponowne krwawienie. Obserwowano występowanie małych, bolesnych ognisk martwicy śluzówki, które goją się w ciągu kilku dni.
Działanie
Polidokanol działa drażniąco na śródbłonek naczyń krwionośnych, powodując stwardnienie ściany zmienionego chorobowo naczynia oraz zamknięcie światła naczynia przez powolne tworzenie się zakrzepu. Podanie polidokanolu w okolicę ściany naczynia powoduje dodatkowo powstanie obrzęku uciskającego ścianę żylaka. Preparat działa również miejscowo znieczulająco.
Skład
1 amp. preparatu (2 ml) zawiera 10 mg, 20 mg, 40 mg lub 60 mg polidokanolu. Preparat zawiera 5% etanolu.

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.