Wzmożona pobudliwość nerwowa towarzysząca objawom menopauzy, migrenowe bóle głowy.

W leczeniu wzmożonej pobudliwości nerwowej towarzyszącej objawom menopauzy: 1-2 tabl. drażowane 2-3x/dobę. W leczeniu migreny zwykle 3 tabl. drażowane jednorazowo; w razie konieczności dawkę można powtórzyć po upływie co najmniej 1 h. W przypadku leczenia migreny nie należy przekraczać 12 tabl. drażowanych/dobę. Lek należy przyjmować tylko w razie konieczności, doraźnie. Lek nie jest przeznaczony do długotrwałej terapii. Nie należy przekraczać dawki 32 tabl. drażowanych w ciągu tyg.

Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie stosować w przypadku: porfirii, miastenii, obrzęku śluzowatym, chorobie Parkinsona, niewydolności oddechowej, astmie, rozedmie płuc; niewydolności serca, wątroby i nerek; uzależnieniu od alkoholu, uzależnieniu od leków (nasennych, przeciwbólowych, psychotropowych), palenia tytoniu; chorobach naczyń obwodowych (thrombangitis obliterans, arteritis luetica, thrombophlebitis, miażdżycy, chorobie Raynauda), chorobie niedokrwiennej serca, nadciśnieniu tętniczym; cukrzycy, świądzie, posocznicy, jaskrze z wąskim kątem przesączania, niedrożności dróg moczowych, niedrożności przewodu pokarmowego, ciąży i laktacji.

Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci. Długotrwałe stosowanie jakichkolwiek leków przeciwbólowych może spowodować nasilenie bólu głowy. U pacjentów, u których występują częste lub codzienne bóle głowy pomimo regularnego stosowania leków przeciwbólowych, należy rozważyć rozpoznanie bólu głowy zależnego od leków. Długotrwałe stosowanie produktu może prowadzić do rozwoju tolerancji i uzależnienia. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, a także z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy. W trakcie leczenia nie wolno spożywać alkoholu. Należy unikać popijania tabl. sokiem grejpfrutowym oraz spożywania w czasie kuracji owoców grejpfruta i ich przetworów. Produkt leczniczy może zaburzać sprawność psychofizyczną, dlatego podczas leczenia pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.

Produktu leczniczego nie należy stosować łącznie z inhibitorami cytochromu CYP3A4: azolowymi lekami przeciwgrzybiczymi (np. ketokonazol), antybiotykami makrolidowymi (erytromycyna, oleandomycyna, klarytromycyna, josamycyna, troleandomycyna), inhibitorami proteazy - HIV (indynawir, nelfinawir, rytonawir), estrogenami, triacetylooleandomycyną, a także z lekami przeciwmigrenowymi zawierającymi ergotaminę, dihydroergotaminę, sumatryptan, które nasilają działanie ergotaminy. Równoległe stosowanie silnych inhibitorów CYP3A4 może się wiązać z ciężkim lub zagrażającym życiu skurczem naczyń obwodowych. Ergotamina może hamować metabolizm leków immunosupresyjnych: cyklosporyny i takrolimusa, zwiększając ich stężenie we krwi. Jednoczesne podawanie produktu leczniczego i innych leków działających depresyjnie na OUN (pochodne benzodiazepiny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, inhibitory MAO, większość leków przeciwhistaminowych, klonidyna, leki nasenne, neuroleptyki, pochodne morfiny, kwas walproinowy) może nasilać działanie tych leków i silnie hamować czynność OUN. Dotyczy to także alkoholu. Przetwory dziurawca stosowane łącznie z fenobarbitalem mogą zmniejszać jego stężenie we krwi. Inhibitory CYP2C19 (delewaryna, flukonazol, fluwoksamina, gemfibrozyl, izoniazyd, omeprazol, tyklopidyna) oraz kwas walproinowy mogą zwiększać stężenie, a tym samym działanie farmakologiczne fenobarbitalu. Fenobarbital jest induktorem enzymów mikrosomalnych wątroby (CYP1A2, CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8/9, CYP3A4) i niezależnie od dawki może przyspieszać metabolizm jednocześnie stosowanych leków, które są metabolizowane tym szlakiem, zmniejszając ich skuteczność. Z tego powodu produkt leczniczy może zmniejszać skuteczność: doustnych leków przeciwzakrzepowych (acenokumarolu, warfaryny); gliko- i mineralokortykosteroidów, estrogenów; cyklosporyny, doksycykliny; chinidyny, pochodnych metyloksantyny (teofilina, aminofilina); pochodnych hydantoiny; chloropromazyny, amitryptyliny, fenylobutazonu, metronidazolu, digitoksyny; adrenolityków, antagonistów kanału wapniowego, amiodaronu, losartanu, glimepirydu, glipizydu, pioglitazonu, rosiglitazonu; witaminy D; gryzeofulwiny, chloramfenikolu, ryfampicyny; doustnych środków antykoncepcyjnych; leków przeciwnowotworowych: ipofosfamidu, irynotekanu; leków zmniejszających peroksydację lipidów błonowych; fluwoksaminy, mirtazapiny, roprinolu, selegiliny, sertraliny, prometazyny, bupropionu.

Produktu leczniczego nie należy stosować w okresie ciąży i laktacji.

Produkt leczniczy stosowany w zalecanych dawkach terapeutycznych jest dobrze tolerowany, a mogące wystąpić objawy niepożądane mają umiarkowane nasilenie. Występowanie działań niepożądanych ma związek z przyjmowaniem dużych dawek leku i długotrwałą terapią. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, wymioty; (niezbyt często) obserwuje się wzmożone pragnienie, bóle brzucha. Zaburzenia układu nerwowego: (często) senność; (niezbyt często) niepokój i pobudzenie, depresja. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) reakcje alergiczne ( pokrzywka, wysypka skórna, obrzęk ), zmniejszenie wydzielania potu; (bardzo rzadko) złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona, zespół Lyella. Zaburzenia serca: (niezbyt często) zaburzenia rytmu serca, bradykardię, skurcz naczyń wieńcowych, niedokrwienie mięśnia serca i ból zamostkowy, zwłóknienie osierdzia, zastawek serca, tkanki płucnej i przestrzeni zaotrzewnowej. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) skurcz obwodowych naczyń krwionośnych i zmiany niedokrwienne, uczucie zimnych kończyn, drętwienie palców rąk i nóg, osłabienie kończyn dolnych. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) suchość błon śluzowych nosa i ust, zmniejszenie wydzielania śliny, podwyższenie temperatury ciała; (niezbyt często) osłabienie kończyn, bóle mięśniowe, drętwienie i cierpnięcie palców rąk i nóg, miejscowy obrzęk i świąd. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość megaloblastyczna. Zaburzenia oka: (często) niewielkie zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, nieznaczne rozszerzenie źrenic, światłowstręt. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (bardzo rzadko) może dojść do zmniejszenia ilości oddawanego moczu. Ciąża, połóg i okres okołoporodowy: (często) wpływ na czynność skurczową macicy (zwiększenie siły i częstości skurczy), co stanowi ryzyko poronienia lub przedwczesnego porodu. Wady wrodzone, choroby rodzinne i genetyczne: lek może działać teratogennie.

Przedawkowanie może być przyczyną ostrego zatrucia fenobarbitalem z objawami śpiączki, zaburzeń oddychania, niewydolności krążeniowo-oddechowej, obrzęku i zapalenia płuc. Dawka nasenna fenobarbitalu to 100-200 mg. Dawka śmiertelna barbituranów jest osobniczo zmienna i jest ok. 10-krotnie większa od dawki nasennej. Maks. dawka dobowa fenobarbitalu wynosi 600 mg. Objawy ostrego przedawkowania winianu ergotaminy występują rzadko, zwykle po przekroczeniu dawki 15 mg w ciągu 24 h lub 40 mg w ciągu kilku dni. Należą do nich: nudności, wymioty, biegunka, osłabienie kończyn dolnych, bóle mięśniowe kończyn, cierpnięcie i drętwienie palców rąk i nóg, ból w okolicy przedsercowej, tachy- lub bradykardia, nadciśnienie lub niedociśnienie, ograniczone obrzęki i świąd wraz z objawami niedokrwienia kończyn spowodowanego skurczem obwodowych tętnic i tętniczek, nasilone pragnienie. Czasem występują objawy neurologiczne: splątanie, depresja, senność i drgawki. Objawy toksyczne po przedawkowaniu atropiny obejmują podwójne widzenie, światłowstręt, suchość i zaczerwienienie skóry, poszerzenie źrenic, gorączkę, objawy ośrodkowego zespołu cholinolitycznego (omamy, dezorientacja, delirium, śpiączka) i wstrząs. Istnieją duże indywidualne różnice w reakcji na zastosowaną dawkę atropiny, powrót do zdrowia zanotowano nawet po podaniu 1,0 g atropiny, podczas gdy śmierć miała miejsce po przyjęciu 100 mg przez osobę dorosłą i 10 mg (a nawet 2 mg) przez dziecko.

Produkt leczniczy wykazuje działanie uspokajające, nasenne, parasympatykolityczne i przeciwmigrenowe będące wynikiem skojarzonego działania składników: fenobarbitalu, winianu ergotaminy i alkaloidów tropanowych. Fenobarbital wywiera działanie uspokajające, nasenne i przeciwdrgawkowe. Alkaloidy tropanowe działają rozkurczowo na mięśnie gładkie narządów wewnętrznych: oskrzeli, przewodu pokarmowego i dróg moczowych; hamują też czynność wydzielniczą gruczołów skóry i błon śluzowych: potowych, ślinowych, oskrzelowych. Alkaloidy tropanowe wykazują ponadto działanie przeciwwymiotne. Winian ergotaminy poprzez bezpośredni wpływ na ścianę naczyń krwionośnych zwiększa ich napięcie i wykazuje działanie przeciwmigrenowe.

1 tabl. zawiera: 0,3 mg ergotaminy winianu, 0,1 mg atropiny w postaci zespołu alkaloidów tropanowych, 20 mg fenobarbitalu.