Inpharm Sp. z o.o.

Peritol - (IR)

Dostępne dawki:

tabl. 4 mg 20 szt. 8,21 100%

Ostrzeżenia:

Laktacja
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Upośledza !
Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Opis:

Wskazania
Lek jest stosowany w leczeniu: chorób alergicznych, szczególnie tych, którym towarzyszy świąd, np. ostra i przewlekła pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wysypka polekowa, wyprysk, zapalenie skóry z wypryskiem, kontaktowe zapalenie skóry, neurodermit, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa, naczynioruchowe zapalenie błony śluzowej nosa, choroba posurowicza, miejscowe reakcje alergiczne występujące po ukąszeniu przez owady; naczyniowych bólów głowy (migrena, bóle zależne od histaminy); jadłowstrętu psychicznego (anoreksji).
Dawkowanie
Dorośli. Dawka początkowa wynosi zazwyczaj 12 mg (1 tabl. 3x/dobę). W przewlekłej pokrzywce można podawać 6 mg/dobę (1/2 tabl. 3x/dobę). W ostrych napadach migreny zalecana dawka wynosi 4 mg (1 tabl.)/dobę. Jeżeli utrzymuje się migrenowy ból głowy po upływie pół godziny dawkę można powtórzyć. Należy pamiętać, aby nie przekraczać dawki 8 mg (2 tabl.) w ciągu 4-6 h. W jadłowstręcie psychicznym zalecana dawka wynosi 4 mg (1 tabl.) 3x/dobę. Dawka podtrzymująca: 12 mg/dobę w 3 dawkach podzielonych jest zwykle dawką wystarczającą. Maks. dawka dobowa: 20 mg (5 tabl.). Stosowanie produktu leczniczego u osób w podeszłym wieku i/lub wyniszczonych jest przeciwwskazane, gdyż ta grupa pacjentów może być szczególnie podatna na wystąpienie niektórych działań niepożądanych charakterystycznych dla leków przeciwhistaminowych (np. zawroty głowy, senność, niedociśnienie). Dzieci i młodzież. Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci poniżej 2 lat, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa jego stosowania ani skuteczności w tej grupie wiekowej. Zalecana dawka u dzieci powyżej 2 lat to 0,25 mg/kg mc./dobę, tzn. 8 mg/m2 pc. Dzieci 2-6 lat: zazwyczaj stosowana dawka to 2 mg 2-3x/dobę (pół tabl. 2-3x/dobę), w zależności od masy ciała i odpowiedzi klinicznej pacjenta. Jeśli potrzebna jest dodatkowa dawka to należy ją podać przed snem. Maks. dawka dobowa w tej grupie wiekowej wynosi 8 mg (2 tabl). Dzieci 7-14 lat: dawka dobowa wynosi zazwyczaj 8-12 mg (1 tabl. 2-3x/dobę). Jeśli potrzebna jest dodatkowa dawka to należy ją podać przed snem. Maks. dawka dobowa w tej grupie wiekowej to 16 mg (4 tabl.). Dzieci w wieku od 15 do 18 lat. Brak danych dotyczących stosowania cyproheptadyny u dzieci w wieku 15-18 lat. Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby: może wystąpić zmniejszenie szybkości metabolizmu substancji czynnej leku i dlatego zaleca się zmniejszenie dawki. Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek: eliminacja substancji czynnej odbywa się przede wszystkim przez nerki i dlatego należy rozważyć zmniejszenie dawki u tych pacjentów.
Przeciwwskazania
Produktu nie należy podawać pacjentom w następujących przypadkach: nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; ostry napad astmy; jaskra; zwężenie w przewodzie pokarmowym, zazwyczaj w odźwiernikowej części żołądka lub w dwunastnicy (1-szej części jelita cienkiego) jako powikłania wrzodu trawiennego; schorzenia, którym towarzyszy zatrzymanie moczu (objawowy rozrost gruczołu krokowego, zwężenie szyi pęcherza moczowego); jednoczesne podawanie inhibitorów MAO; ciąża i okres karmienia piersią; pacjenci wyniszczeni, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat); noworodki lub wcześniaki.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Na początku leczenia, ze względu na działanie sedatywne produktu leczniczego, zaleca się podanie pierwszej dawki leku wieczorem po kolacji. Nie należy stosować produktu leczniczego u dzieci poniżej 2 lat. Podczas leczenia dzieci powyżej 2 lat należy zachować ostrożność, ponieważ mogą one wykazywać zwiększoną wrażliwość na niektóre działania niepożądane tego leku. W rzadkich przypadkach opisywano niepokój występujący podczas podawania produktu leczniczego. Ze względu na działanie cholinolityczne, należy ostrożnie stosować w następujących przypadkach: pacjenci z astmą oskrzelową w wywiadzie, pacjenci z wysokim ciśnieniem śródgałkowym, pacjenci z nadczynnością tarczycy, pacjenci z chorobami układu krążenia, pacjenci z nadciśnieniem. Alkohol może nasilać depresyjny wpływ leków przeciwhistaminowych na OUN (tzn. sedację). Dlatego należy poinformować pacjentów, aby nie spożywali napojów alkoholowych podczas leczenia produktem leczniczym. Zaburzenia hemopoezy (krwiotworzenia) (leukopenia, agranulocytoza, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna) rzadko występują podczas długotrwałego podawania leków przeciwhistaminowych. Dlatego u pacjentów, u których występują stany gorączkowe o niejasnej etiologii, z zapaleniem gardła, owrzodzeniami w obrębie błony śluzowej jamy ustnej, bladością powłok, żółtaczką, siniakami, nieprawidłowymi lub niekontrolowanymi krwawieniami, należy wykonać dokładne badanie krwi z rozmazem. W razie stwierdzenia poważnych nieprawidłowości należy rozważyć odstawienie leku. Każda tabl. produktu leczniczego zawiera 128 mg laktozy. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować tego leku. Szczególnie na początku terapii produkt może pogarszać koncentrację, powodować zawroty głowy, senność i spowolnienie psychoruchowe. Dlatego w początkowej fazie leczenia przez okres, który należy ustalić indywidualnie - zabronione jest prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. W późniejszym okresie terapii ograniczenia lub zakaz dotyczący prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta.
Interakcje
Inhibitory MAO nasilają i przedłużają cholinolityczne działanie produktu. Należy zachować ostrożność w razie jednoczesnego stosowania produktu leczniczego z lekami działającymi hamująco na OUN (np. leki nasenne, uspokajające, przeciwlękowe, alkohol) ze względu na nasilenie działania sedatywnego. Leki o działaniu serotoninergicznym, takie jak cyproheptadyna, mogą wchodzić w interakcję z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Reakcja ta może prowadzić do nawrotu depresji i związanych z nią objawów. Cyproheptadyna może być przyczyną fałszywie dodatniego wyniku testu na obecność trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych podczas skryningowego badania moczu na obecność leków. Ze względu na to, że cyproheptadyna i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą powodować podobne objawy przedawkowania, w razie jednoczesnego przedawkowania takich leków lekarze powinni starannie obserwować pacjentów, czy nie występują u nich objawy toksyczności trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.
Ciąża i laktacja
Nie ma wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania cyproheptadyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach dotyczące szkodliwego wpływu na reprodukcję są niewystarczające. Stosowanie produktu leczniczego w okresie ciąży jest przeciwwskazane. Nie wiadomo, czy cyproheptadyna przenika do mleka kobiecego, ponieważ może powodować potencjalnie groźne działania niepożądane u karmionych piersią dzieci, należy podjąć decyzję czy zaprzestać karmienia piersią czy zaprzestać przyjmowania leku, biorąc pod uwagę na ile istotne jest przyjmowanie leku przez matkę.
Działania niepożądane
Nie ma obecnie takiej dokumentacji klinicznej na temat cyproheptadyny, którą można by wykorzystać do określenia częstości występowania działań niepożądanych. W odniesieniu do większości objawów niepożądanych nie ma odpowiednich danych, aby określić częstość ich występowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: niedokrwistość hemolityczna, leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość. Zaburzenia układu immunologicznego: wstrząs anafilaktyczny, obrzęk alergiczny. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: jadłowstręt, wzmożony apetyt. Zaburzenia psychiczne: uczucie splątania, omamy wzrokowe, niepokój ruchowy, rozdrażnienie, nerwowość, agresywne zachowania, bezsenność, euforia, histeria. Zaburzenia układu nerwowego: podczas leczenia produktem leczniczym często występuje senność. Jest ona zazwyczaj przemijająca. U wielu pacjentów na początku terapii produktem leczniczym występuje senność, która ustępuje po 3-4 dniach leczenia. Ponadto może występować nadmierne uspokojenie (sedacja), zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchów, ataksja, drżenie, parestezje, zapalenie nerwów, drgawki, bóle głowy i osłabienie. Zaburzenia oka: niewyraźne widzenie, zaburzenia akomodacji (rozszerzenie źrenic), podwójne widzenie. Zaburzenia ucha i błędnika: ostre zapalenie błędnika, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szum uszny. Zaburzenia serca: kołatania serca, tachykardia, skurcze dodatkowe. Zaburzenia naczyniowe: niedociśnienie. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: suchość błony śluzowej nosa i gardła, zagęszczenie wydzieliny oskrzelowej, duszność, uczucie zatkanego nosa, krwawienie z nosa. Zaburzenia żołądka i jelit: suchość w jamie ustnej, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, biegunka lub zaparcie. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zastój żółci (cholestaza), zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby, zaburzenia czynności wątroby. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: objawy alergiczne, takie jak rumień, plamica, pokrzywka, rzadko obrzęk Quinckego, potliwość, nadwrażliwość na światło. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: częste parcie na mocz, trudności w opróżnianiu pęcherza, zatrzymanie moczu. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: wczesna miesiączka. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: ucisk w klatce piersiowej, zmęczenie, dreszcze. Badania: zwiększenie mc.
Przedawkowanie
W przypadku przedawkowania leków przeciwhistaminowych może wystąpić sedacja, senność i śpiączka albo stany pobudzenia i drgawki. Szczególnie u niemowląt i dzieci przedawkowanie może prowadzić do zgonu. Główne objawy przedawkowania produktu to: objawy cholinolityczne (podobne do działania atropiny) (tzn. suchość w jamie ustnej, sztywne rozszerzenie źrenic, zaczerwienienie skóry), jak również objawy ze strony przewodu pokarmowego. W razie podejrzenia przedawkowania produktu leczniczego zaleca się wywoływanie wymiotów, wykonanie płukania żołądka, podawanie węgla aktywowanego i stosowanie leczenia podtrzymującego funkcje życiowe. Podawanie osmotycznych środków przeczyszczających, które ściągają wodę do jelit i rozcieńczają ich zawartość, może być pomocne. Należy unikać podawania środków stymulujących OUN. Niedociśnienie należy leczyć podając leki o działaniu kurczącym naczynia krwionośne (wazopresyjnym).
Działanie
Substancja czynna produktu, chlorowodorek cyproheptadyny, jest antagonistą serotoniny i histaminy i wywiera działanie cholinolityczne i sedatywne. Cyproheptadyna wiąże się z receptorami serotoninowymi i histaminowymi H1, konkurencyjnie hamując wiązanie się histaminy i serotoniny.
Skład
1 tabl. zawiera 4 mg cyproheptadyny chlorowodorku, co odpowiada 4,3 mg półtorawodnego chlorowodorku cyproheptadyny.

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.