Pfizer Polska Sp. z o.o.

Cefobid®

Substancje czynne:

Cefoperazone

ICD10:

Posocznica wywołana przez Streptococcus pneumoniae   A40.3
Posocznica wywołana przez Staphylococcus aureus   A41.0
Posocznica wywołana przez Haemophilus influenzae   A41.3
Posocznica wywołana przez inne bakterie Gram-ujemne   A41.5
Róża   A46
Rzeżączka   A54
Paciorkowce z grupy A jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach   B95.0
Paciorkowce z grupy B jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach   B95.1
Streptococcus pneumoniae jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach   B95.3
Staphylococcus aureus jako przyczyna chorób sklasyfikowanych w innych rozdziałach   B95.6

Dostępne dawki:

inj. doż./dom./inf. doż. [prosz. do przyg. roztw.] 1 g 1 fiol. 24,74 100%

Ostrzeżenia:

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria B
Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.
Wykaz B
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Opis:

Wskazania
Ciężkie zakażenia dróg oddechowych, moczowych, zakażenia w obrębie jamy brzusznej (np. zapalenie otrzewnej, dróg żółciowych) i miednicy małej, posocznica, zakażenia skóry, kości i stawów, rzeżączka, profilaktycznie w chirurgii w okresie okołooperacyjnym.
Dawkowanie
Dorośli. Zwykle dobowa dawka cefoperazonu dla dorosłych wynosi 2-4 g podawanych w równo podzielonych dawkach co 12 h. W ciężkich zakażeniach dawkę tę można zwiększyć do 8 g/dobę i podawać w dawkach równo podzielonych co 12 h. Dawkę 12 g/dobę w 3 dawkach podzielonych podawano co 8 h. Cefoperazon można podawać w 2, 3 lub 4 dawkach podzielonych. Nie należy podawać jednorazowo więcej niż 4 g cefoperazonu. Pacjentom o obniżonej odporności podawano dawkę do 16 g/dobę w dawkach podzielonych w ciągłej inf. dożylnej i nie stwierdzono powikłań. Leczenie można rozpocząć przed uzyskaniem wyników antybiogramu. Pacjenci z niewydolnością wątroby. Modyfikacja dawki może być konieczna w przypadkach ciężkiej niedrożności dróg żółciowych, ciężkich schorzeń wątroby lub współistniejącego zaburzenia czynności nerek. W tych przypadkach, jeśli nie monitoruje się stężeń leku w osoczu, nie należy podawać więcej niż 2 g cefoperazonu/dobę. Pacjenci z niewydolnością nerek. U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek nie ma konieczności modyfikacji dawki cefoperazonu, jeśli lek podawany jest w zazwyczaj stosowanych dawkach (2-4 g/dobę), ponieważ wydalanie z moczem nie jest główną drogą eliminacji cefoperazonu. U pacjentów, u których przesączanie kłębuszkowe jest mniejsze niż 18 ml/min lub u których stężenie kreatyniny w osoczu jest większe niż 3,5 mg/dl, dawka maks. cefoperazonu wynosi 4 g/dobę. Hemodializa skraca nieco T0,5 cefoperazonu w osoczu. Dlatego lek należy podawać bezpośrednio po dializie. Pacjenci z niewydolnością wątroby i współistniejącą niewydolnością nerek. U pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby i współistniejącą niewydolnością nerek stężenie cefoperazonu w osoczu należy monitorować, a dawki odpowiednio dostosowywać. W tych przypadkach, jeśli nie monitoruje się stężeń leku w osoczu, nie należy podawać dawki większej niż 2 g cefoperazonu/dobę.
Uwagi
Podawanie domięśniowe. Lek należy podawać w głębokich wstrzyk. domięśniowych w mięsień pośladkowy większy lub przednią część uda. Podawanie dożylne. W celu przygotowania krótkotrwałej infuzji dożylnej, zawartość 1 gramowej fiolki cefoperazonu należy rozpuścić w 20 do 100 ml odpowiedniego jałowego płynu do inf. dożylnych i podawać przez okres od 15 minut do 1 h. Jeżeli preferowanym płynem do rozcieńczania jest woda do wstrzyk., nie należy używać jej w większej objętości niż 20 ml na 1 fiol. cefoperazonu. Do podania w ciągłej inf. dożylnej każdy 1 gram cefoperazonu należy rozpuścić w 5 ml wody do wstrzyk., a uzyskany roztw. należy dodać do odpowiedniego płynu do inf. dożylnych. Maks. dawka cefoperazonu w bezpośrednim wstrzyk. dożylnym u dorosłych wynosi 2 g. Lek należy rozpuścić w odpowiednim płynie do uzyskania stężenia 100 mg/ml i podawać we wstrzyk. trwającym nie krócej niż 3-5 minut.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefalosporyny, ciąża, okres karmienia piersią. Wcześniakom, noworodkom i niemowlętom do 6 mż. podawać tylko w zakażeniach zagrażających życiu. Nie podawać domięśniowo z lidokainą dzieciom do 2,5 rż. Nie mieszać w jednej strzykawce z antybiotykami aminoglikozydowymi. Alkohol można spożywać dopiero po 3-5 dniach od zakończenia leczenia.
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Ostrożnie podawać pacjentom z nadwrażliwością na penicyliny, współistnieniem ciężkiej niewydolności wątroby i nerek, niedożywieniem, zaburzeniami wchłaniania, chorobami przewodu pokarmowego (np. zapaleniem okrężnicy) oraz leczonym lekami przeciwkrzepliwymi, NLPZ, antybiotykami aminoglikozydowymi, furosemidem, kwasem etakrynowym.
Interakcje
Z alkoholem etylowym - reakcja podobna do disulfiramu (ból głowy, częstoskurcz, nudności, wymioty); synergizm z antybiotykami aminoglikozydowymi; duże dawki heparyny, doustne leki przeciwkrzepliwe, NLPZ nasilają ryzyko wystąpienia krwawienia.
Działania niepożądane
Rumień, pokrzywka, świąd, gorączka polekowa, zaburzenia krzepnięcia krwi, nudności, wymioty, biegunka, niekiedy rzekomobłoniaste zapalenie jelit, zaburzenia hematologiczne, zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy zasadowej w krwi, bolesność po domięśniowym podaniu i zakrzepowe zapalenie żyły po podaniu dożylnym.
Działanie
Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna III generacji. Wrażliwy na działanie β-laktamazy. Działa bakteriobójczo na Staphylococcus spp. (z wyjątkiem szczepów opornych na metycylinę), Streptococcus spp., Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, N. meningitidis, Enterobacteriaceae (m.in. Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis), Pseudomonas aeruginosa i niektóre bakterie beztlenowe. Nie działa na Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Bacteroides fragilis. Wiąże się nietrwale z białkami osocza w 80-90%. T0,5 we krwi wynosi około 2 h. Przenika m.in. do płuc, mięśni, żółci, płynu otrzewnowego, przez łożysko i do mleka matki. Osiąga zmienne stężenia w płynie mózgowo-rdzeniowym w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Wydala się w około 70% z żółcią i w około 30% z moczem.
Skład
1 fiolka zawiera 1 g cefoperazonu w postaci soli sodowej.

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.