Mundipharma Polska Sp. z o.o.

DHC Continus®

Lek bezpłatny 65+

Substancje czynne:

Dihydrocodeine tartrate

ICD10:

Nowotwór złośliwy wargi   C00
Nowotwór złośliwy nasady języka   C01
Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych części języka   C02
Nowotwór złośliwy dziąsła   C03
Nowotwór złośliwy dna jamy ustnej   C04
Nowotwór złośliwy podniebienia   C05
Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych części jamy ustnej   C06
Nowotwór złośliwy ślinianki przyusznej   C07
Nowotwór złośliwy innych i nieokreślonych dużych gruczołów ślinowych   C08
Nowotwór złośliwy migdałka   C09

Dostępne dawki:

tabl. o zmodyf. uwalnianiu 90 mg 60 szt. 65,29 100% 19,59 30% 1 bezpł. DZ 4 0,00 Lek w programie 65+3 Lek bezpłatny na receptę2
tabl. o zmodyf. uwalnianiu 60 mg 60 szt. 44,43 100% 13,33 30% 1 bezpł. DZ 4 0,00 Lek w programie 65+3 Lek bezpłatny na receptę2
1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach:  
wskazania wg chpl
2) Nowotwory złośliwe. 
3) Pacjenci 65+.  Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach. 
4) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia. 

Ostrzeżenia:

Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Wykaz B
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.
Upośledza !
Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Opis:

Wskazania
Lek jest wskazany do zwalczania silnych bólów nowotworowych oraz przewlekłych o innej etiologii.
Dawkowanie
Dzieci poniżej 12 lat. Nie stosować u dzieci poniżej 12 lat. Podawanie dihydrokodeiny dzieciom w wieku powyżej 12 lat jest zależne od decyzji lekarza i produkt leczniczy może być stosowany, jeśli korzyść przewyższa ryzyko. Dorośli i młodzież powyżej 12 lat. Zazwyczaj stosowana dawka początkowa to 60 mg co 12 h. Lekarz może zwiększyć dawkę do dawki maks. 120 mg co 12 h. Produkt leczniczy 60 mg: 1 lub 2 tabl. co 12 h. Produkt leczniczy 90 mg: 1 tabl. co 12 h. Produkt leczniczy 120 mg: 1 tabl. co 12 h. Pacjenci w podeszłym wieku oraz pacjenci z niewydolnością wątroby i nerek i pacjenci z niedoczynnością tarczycy. Dawkę należy zmniejszyć u osób w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek oraz niedoczynnością tarczycy.
Uwagi
Tabl. należy połykać w całości, nie dzielić, nie żuć ani nie rozgryzać. Tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu należy przyjmować co 12 h. Ostrzeżenia dotyczące podawania produktu leczniczego pacjentom z dużym potencjałem uzależnień od alkoholu i leków - patrz ChPL.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu; niewydolność oddechowa; niedrożność dróg oddechowych; nie stosować w ostrym napadzie astmy oskrzelowej; nie stosować u dzieci poniżej 12 lat
Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności
Ponieważ dihydrokodeina może powodować uwalnianie histaminy, nie należy jej stosować w ostrym napadzie astmy i należy ją ostrożnie stosować u pacjentów z astmą. Zaleca się zmniejszać dawki leku o osób z niedoczynnością tarczycy, u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek oraz u osób w podeszłym wieku. Podczas stosowania leku nie należy spożywać alkoholu. Lek należy ostrożnie stosować u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO. Należy unikać stosowania opioidowych środków przeciwbólowych u pacjentów ze stwierdzonym wysokim ciśnieniem śródczaszkowym lub z urazami głowy.
Interakcje
W czasie leczenia dihydrokodeiną nie należy spożywać alkoholu. Lek należy ostrożnie stosować u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO.
Ciąża i laktacja
U kobiet w ciąży dihydrokodeina powinna być stosowana tylko w razie bezwzględnej konieczności. Nie stwierdzono czy lek przenika do mleka matki, dlatego u karmiących piersią lek należy podawać jedynie w przypadkach bezwzględnej konieczności.
Działania niepożądane
Bardzo często: zaparcia, senność (lekkie zmęczenie do otępienia w zależności od dawki). Często: ból głowy, nudności, mdłości, wymioty. Niezbyt często: zawroty głowy, halucynacje, reakcje skórne np. świąd, wysypka; pokrzywka, zatrzymanie moczu, kolka żółciowa, wzrost ciśnienia w woreczku żółciowym. Rzadko: stan dezorientacji, zaburzenia w odbiorze rzeczywistości, niedociśnienie, spadek ciśnienia krwi. Bardzo rzadko: niewydolność oddechowa, niedrożność porażenna jelita.
Przedawkowanie
W razie przedawkowania należy zastosować płukanie żołądka. W ostrej niewydolności oddechowej należy podać dożylnie nalokson w dawce 0,4 mg i dawkę powtórzyć w razie potrzeby po 2-3 min.
Działanie
Półsyntetyczny opioidowy lek przeciwbólowy, o działaniu słabszym niż morfina. Lek działa na receptory opioidowe w mózgu zmniejszając wrażliwość pacjenta na ból oraz wzmacnia odporność psychiczną na ból poprzez zmniejszenie związanego z nim lęku.
Skład
1 tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 60 mg, 90 mg lub 120 mg winianu dihydrokodeiny.

Nasz serwis to aktualne i rzetelne źródło informacji na temat bezpłatnych leków dla seniora. Adresujemy go do wszystkich, zainteresowanych programem 65+, zarówno do pacjentów i ich opiekunów, jak i lekarzy oraz farmaceutów. Ustawa o darmowych lekach dla seniora wywołuje wiele pytań i wątpliwości. Będziemy regularnie informować o wszelkich nowościach, zachęcamy więc do częstego odwiedzania naszej strony.

W serwisie znaleźć można wszystkie bezpłatne leki, które wymienione są na ogłaszanej przez Ministerstwo Zdrowia liście „S”. Informacje są na bieżąco aktualizowane - obowiązkowo co 2 miesiące, po opublikowaniu przez resort zdrowia najnowszego wykazu darmowych leków dla pacjentów powyżej 65 roku życia.

Wybranego produktu szukać można zarówno na podstawie jego nazwy, jak i schorzenia, w leczeniu którego jest wskazany. Opis leku uwzględnia kompletne dane na jego temat, takie jak m.in. skład, dawka, przeciwwskazania, działania niepożądane, środki ostrożności czy interakcje.

O programie leki 65+

Od września 2016 roku osoby, które ukończyły 75. rok życia, mogą nieodpłatnie uzyskać leki znajdujące się w zakładce D obwieszczenia refundacyjnego. Z tej możliwości korzysta średnio 1,2 mln seniorów miesięcznie, a od teraz krąg uprawnionych się powiększy - program zmienia bowiem swoją formułę z 75+ na 65+. Co istotne, nie mają znaczenia dochody seniorów ani ich status materialny. Jedynym kryterium, kwalifikującym do skorzystania z darmowego leku, jest wiek, weryfikowany na podstawie numeru PESEL.

Lista bezpłatnych leków dla seniora uwzględnia przede wszystkim te produkty, które wiążą się z leczeniem chorób wieku podeszłego. Jest ona aktualizowana co 2 miesiące, tak jak lista wszystkich leków refundowanych. Za darmo seniorzy otrzymają leki stosowane w terapii schorzeń sercowo-naczyniowych, urologicznych, układu oddechowego, pokarmowego i nerwowego, cukrzycy, osteoporozy, itp.

Aby senior mógł otrzymać receptę na darmowy lek, musi zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu. Bezpłatne leki mogą też wypisywać pielęgniarki POZ, które mają uprawnienia do wystawiania recept. Ustawa o darmowych lekach nie przewiduje ograniczeń, dotyczących liczby tych medykamentów przysługujących seniorowi. W każdym przypadku lekarz będzie podejmował decyzję o niezbędnej dawce czy liczbie opakowań.